 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/3008
Karar no : 1995/3892
Tarih : 01.05.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Bakırköy 8. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 31.5.1994 tarih ve 790-361 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenilmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili bankanın mudisi olan davalının hesap bakiyesi müsait olmadığı halde 31.10.1991 tarihinde takas odasından çek bedeli olan (12.500.000) TL'sının davalıya ödendiğini, davalının muhtelif tarihlerde ödemede bulunduğunu, ancak ihtara rağmen tamamının ödenmediğini ileri sürerek, şimdilik (4.763.354) TL'sının, % 90 faiz, banka muamele vergisi ve masraflarla birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalıya ilanen tebligat yapılmış, dava gıyabında sonuçlanmıştır.
Mahkemece, bilirkişi raporu ve toplanan delillere göre asıl alacağın (1.000.000) TL. ve Hamburg metoduyla asıl alacağa ilavesi gereken % 30 nisbetindeki temerrüt faizinin (1.162.192) TL. oluduğu, böylece davalının (2.162.192) TL. borcu bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, mezkur alacağın ihtarname tarihi olan (17.8.1992) tarihinden itibaren ticari reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar
verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı vekili, dava dilekçesinde alacağın kredi faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, mahkemece reeskont faizine hükmedilmiştir. Davacı bankanın, çek hesabı tutarından fazla olarak davalıya ödemede bulunması bir açık kredi sözleşmesi niteliğinde olup, hesaptan fazla kullandırdığı parayı kendi faiziyle birlikte istemeye hakkı vardır. Bu durumda, davacı bankadan talebedilen döneme ait kredi sözleşmelerine uygulanan faiz oranlarının sorularak, sonucuna göre işlem yapılması gerekirken, yazılı şekilde reeskont faizine hükmedilmesi doğru görülmemiş, kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 01.05.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.