 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/2880
Karar no : 1995/3952
Tarih : 01.05.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 2.12.1994 tarih ve 602-1587 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davalı vekili, müvekkili ile davalının Y. K. Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.'nin % 50'şer ortağı bulunduklarını, ancak, aralarındaki anlaşmazlık nedeniyle 10 yıldan beri şirket faaliyetlerinin durduğunu, müvekkilinin davalı tarafından şirket merkezi olan binaya sokulmadığını ve şirket faaliyetlerinden haberdar edilmediğini, şirketin müvekkili için meçhul ve yararsız hale geldiğini ileri sürerek fesih ve tasfiyesini talep etmiştir.
Davalı vekili husumetin şirket tüzel kişiliğine yönetilmesi gerektiğini, davacının iddialarının doğru olmadığını, şirketin halen faal olduğunu, davacının ortak olarak çalışmak istemeyip, şirketin taşınmazını sattırarak gelir elde etmek istediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, şirket ticari sicili, mübrez belgeler, tanık anlatımları ve bilirkişiler kurulu raporuna dayanılarak husumetin diğer ortağa yöneltilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı; şirketin uzun yıllardan beri ciddi bir faaliyetinin olmadığı ve şirketin feshi için kanuni haklı nedenlerin oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne ve tarafların ortak bulundukları Y. K. San. ve Tic. Ltd. Şti.'nin TTK.nun 549. maddesi gereğince fesih ve tasfiyesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve
delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilini bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 124.500 lira temyiz harcından peşin harcın mahsubuyla temyiz edenden alınmasına, 01.05.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.