 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/2825
Karar no : 1995/4067
Tarih : 4.5.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Tararlar arasındaki davadan dolayı Ankara 12.Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 29.12.1994 tarih ve 450-891 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraflar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacıların işyerinde çalışmakta iken, Mahmut Ç...'in elinde bulunan ve iş münasebeti ile arakyakıt bedeli ödemek için elinde bulunduğu çeki. işten ayrıldıktan sonra başka bir şahsa verdiğini, meblağ kısmının sonradan 113.500.000 TL yazılmak suretiyle haksız olarak tahsil edildiğini, davalı Selahattin'in çeki aldığını ve kendilerine teslim edeceğini, beyan ve taahhüt ettiği halde vermediğini, bu nedenle davalılara ait taahhütler gözetilerek, 113.500.000 TL'nin %50 cezai şart ve 12.4.1993 tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalılardan müştereken tahsilini talep ve dava etmiştir.
Bu dosya ile birleştirilen dosya ile davalı S.B.... dava konusu çekten dolayı borçlu olmadığının tesbitini talep ve dava etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı verdikleri yanıt dilekçelerinde, Ankara 16.Asliye Ceza Mahkemesinde dava açıldığını, bekletici mesel yapılması gerektiğini, davalıların söz konusu çeklerle ilişkileri bulunmadığını, %50 cezai şartın hukuki dayanağı bulunmadığını davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya içerisindeki yazılara göre. davalı Mahmut Ç....'in davacıların sahip olduğu akaryakıt bayisinde çalışırken, hizmet nedeni ile akaryakıt almak için şoför olarak rafineriye gönderildiğini, aynı zamanda şoför olarak ayrı tankerle Naci A...'un gönderildiğini, her iki tanker için ayrı çek verildiği halde, çeklerin imzalı olup, meblağ yerinin boş olduğunu, davalı Mahmut'un ödemeyi kendisinin yapacağını söyleyip Naci A...'daki çeki aldığını, davalı Mahmut'un tek çekle ödeme yapıp diğer çeki elinde tuttuğunu, daha sonra bu çekin Muzaffer B....'un eline geçip tahsil edildiğini, Mahmut Ç...'in bu nedenle sorumlu olduğunu, diğer davalı hakkında herhangi bir kanıta rastlanmadığı, davacıların dayandıkları belgelerin taahhüt belgesi olarak sayılamayacağı bu nedenle %50 cezai şartın uygulanamayacağı gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabulüne 113.500.000 TL'nın 10.6.1993 tarihinden itibaren %30 yasal faiziyle birlikte Mahmut Ç...'ten tahsiline fazla istemin reddine birleşen 94/1041 sayılı dosyanın zamanaşımı nedeniyle reddine davalı Selahattin B... aleyhine açılan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı ve davalı Mahmut Ç... vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı Mahmut Ç..'in tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacıların temyizen gelince
a)Davalı Mahmut Ç... aleyhine reeskont faize hükmetmek gerekirken %30 yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
b)Diğer davalı Selahattin B...'nun verdiği taahhütname de geçerlidir. Mahkemece, aksine karar verilmiş ise de mahkemenin bu husustaki gerekçesi yeterli görülmemiştir. Bu durumda davalı Selahattin'in verdiği taahhütname kapsamınca sorumlu tutulması gerekir. Mahkemece davacının davalı Selahattin hakkındaki iddiası incelenerek sonucuna göre hüküm kurulmak gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) Nolu bentte yazılı olduğu nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte yazılı nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz eden davacılara iadesine aşağıda yazılı bakiye 906.500 lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 4.5.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.