DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 16.12.1994 tarih ve 445-1589 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraf vekilleri tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 20.6.1995 gününde davalı avukatı Belkıs Akın gelip davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karar bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuluşup düşünüldü:

 

    KARAR : Davacı vekili; dava dışı "Nasaş A.Ş."e yatırım kredisi kullandıran müvekkili bankanın, kredinin teminatını teşkil etmek üzere davalının (9) adette toplam (26.000.000.000) TL.'lık kesin teminat mektubunu aldığını, krediyi kullanan dava dışı şirketin Haziran 1991 borcunu ödememesi üzerine davalının istek üzerine (6.114.000.000) TL. hemen ödediğini, ancak krediyi kullanan şirketin 23.11.1991 vadeli (638.333.875) TL. borcunu ödememesi üzerine daha önce yapılan uyarıda nazara alınarak 29.11.1991 tarihinde bakiye (19.885.900.000) TL.'nın ödenmesini istedikleri halde, davalının bu miktarı 4.12.1991-25.12.1991 ve 20.11.1992 tarihlerinde olmak üzere üç taksitte ödediğini, bu ödeme şeklinin teminat mektubundaki ilk yazılı talepte ödenir kaydına aykırı olduğunu, geç ödeme nedeniyle reeskont faiz hesabına göre (1.464.653.054) TL. temerrüt faizi alacaklarının doğduğunu ileri sürerek bu miktarın 10.4.1992 tarihinden itabaren temerrüt faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.

    Davalı vekili; verilen teminat mektubu garantilerinin şartlı garanti olup, bu şartın gerçekleşip - gerçekleşmediğine dair yazılı istemlerini davacının cevaplandırmadığını, (13.882.521.750) TL.'lık bölümün 30.12.1991 tarihinde davacı emrine verildiği halde geç tahsilinden sorumlu tutulamayacaklarını savunarak davanın reddini istemiştir.

    Mahkemece; iddia, savunma, mübrez belgeler ile taraf kayıtları üzerinde yapılan bilirkişi incelemelerine göre; kesin teminat mektuplarındaki kayda göre talep halinde yazılı bedeli ödemek durumunda olan davalı bankanın; davacının 29.11.1991 tarihli talebine göre bakiye (19.885.900.000) TL. mektup bedelinin tamamını ödemesi gerekirken üç taksitte ödemesinin doğru olmadığı, davacının reeskont oranına göre (1.452.844.532) TL. faiz alacağı oluştuğu, bunun temerrüt tarihinin 19.4.1992 tarihi olduğu gerekçesiyle yakardaki miktarın 17.4.1992 tarihinden itibaren % 30 faiziyle tahisiline hükmedilmiştir.

    Kararı taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.

    1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, teminat mektuplarındaki kayıtlar şart niteliğinde olmadığından davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 

    2- Davacı vekilinin temyizine gelince; davacı vekilinin, dava dilekçesinin ikinci sayfası (6.) bendindeki açıklamaya göre faiz istemi reeskont faizi niteliğinde iken % 30 yasal faize hükmedilmesi doğru görülmediğinden hükmün bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.

 

    SONUÇ : Yukarıda (1.) bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2.) bentte yazılı nedenle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, davacı vekili duruşmaya gelmediğinden yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, aşağıdaki yazılı bakiye 39.226.403 lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 22.6.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972