DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Mersin Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28.10.1994 tarih ve 562-713 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki taraf avukatları tarafından istenmiş olmakla, duruşma için tayin edilen 25.4.1995 gününde taraf avukatları tebligata rağmen gelmediğinden, tetkikatın evrak üzerinden yapılmasına kara verildikten, temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

 

    KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin davalı firmayla (20) ton narenciyi Polanya'ya taşıtmak üzere anlaştığını, ancak davalının yükü mutat olarak 5 gün içinde taşıması gerekirken 1 ay gibi bir sürede taşıdığını, narenciyenin bozulduğunu, toplam zararın (72.227.500) lira olduğunu, ileri sürerek bu miktarın temerrüt tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.

    Davalı vekili cevabında, yükün 15 gün içinde taşındığını, tehteli bir araçla taşındığını, bu taşımada davacının da kusurlu olduğunu, yaş meyvenin tenteli araçla tışınamayacağını, taşınan narenciyenin zar hastalığından bozulduğunu, yük bedelinin (7.500) dolar olduğunu, oysa davacının (10.500) dolar istediğini teşvik primi talep edemiyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

    Mahkemece, iddiaya, savunmaya, toplanan delillere bilirkişi raporuna göre; kendisine tam ve sağlam olarak teslim edilen malı süresinde gönderilene teslim edilmediği, bu geç teslimden davalının sorumlu olduğu, geç teslim nedeni ile malda zarar meydana geldiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 58.090.500 liranın 6.11.1991 tarihinden itibaren % 30 faizi ile davalıdan tasiline fazla isteğin reddine karar verilmiştir.

    Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.

    1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davacı dava dilekçesinde alacağına ticari faiz uygulanmasını istemiş olup, ticari faizin % 30 faize dene  faiz olmasına göre, davalı vekilinin tüm davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

    2- Taşıma sözleşmesinde süre belirtilmemiş ancak yapılan araştırmada münasip teşıma süresinin 7 ile 9 gün oldğu bildirilmiştir. Yük 16 günde taşındığına göre, taşımanın 7 günlük gecikme ile yapıldığının kabulü zorunludur. TTK.nun 780. maddesinin ilk fıkrası uyarınca yükün sözleşme veya ticari teamül ile belli olan veya halin icabına göre belirlenen sürelerden sonra varma yerine ulaşmış olmasının müeyyidesi taşımı ücretinin gecikme süresiyle olantılı olarak indirilmesinden ibarettir. Bu durum karşısında normalde azami 9 günde taşınması gereken yükün varma yerine 7 günlük gecikme ile ulaştığı nazara alınarak peşin ödenen navlun ücretinden 7/9 oranında davalıdan tahsiline karar vermek gerekirken aksine düşünce ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.

 

    SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, taraflar gelmediğinden ücreti vekalet takdirine gerek olmadığına, aşağıda yazılı bakiye 1.561.258 lira temyiz harcının temyiz edenden alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 27.04.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972