 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1995/129
K. 1995/1427
T. 20.2.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TİCARİ İŞLEM
TEMERRÜT FAİZİ İSTENMESİ VE HESAPLANMASI
REESKONT FAİZİ
YASAL FAİZ
KARAR ÖZETİ: Tarafların tacir sıfatında olmaları halinde, ticari müesseselerini ilgilendiren fiil ve işleri ticari işlem sayılır. Arada sözleşme olmasa bile ticari işlerde temerrüt faizi; T.C. Merkez Bankası'nın kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranına göre istenebilir.
(6762 s. TTK. m. 3)
(3095 s. Faiz K. m. 2/3)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Silivri Asliye Hukuk Mahkemesi)nce verilen 7.9.1994 tarih ve 456,441 sayılı hükmün temyizen tetkik davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; davalı tarafından yürütülen kazı çalışmaları sırasında müvekkili İdareye ait fiber optik kabloların hasara uğratıldığını ileriye sürerek, (7.259.176) lira zararın reeskont faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, tebligata rağmen davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; toplanan delillere, bilirkişi raporuna nazaran meydana gelen zarardan davalının sorumlu olduğu sonucuna varılarak (7.259.176) liranın 14.10.1992 tarihinden yürütülerecek %30 yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar tacir olup TTK. nun 3. maddesi uyarınca bu müesseseyi ilgilendiren fiili ve işlerin ticari iş sayılmasına ve ayrıca 3095 sayılı Yasa'nın 2/3. maddesinde ara sözleşme olmasa bile, ticari işlerde temerrüt faizinin T.C. Merkez Bankası'nın kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranına göre istenebileceğinin belirtilmiş olmasına göre, istem gibi ve T.C. Merkez Bankası'ndan reeskont faiz oranları saptandıktan sonra reeskont faizine hükmetmek gerekir iken yazılı şekilde %30 yasal faize hükmedilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 20.2.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.