 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/1237
Karar no : 1995/2593
Tarih : 27.3.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 2.Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 16.12.1993 tarih ve 250-902 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı vekili, davalı şirketçe yapılan kazı sırasında müvekkiline ait kabloya zarar verildiğini ileri sürerek (2.591.098) lira hasar bedelinin olay tarihi olan 22.2.1992 den itibaren banka reeskont faiz haddi üzerinden temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, mübrez belgeler toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne ve (2.072.878) TL.nin olay tarihinden itibaren %30 yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, haksız eyleme ilişkin de olsa, tacirler arasındaki hukuki ilişkiden dolayı talep halinde 3095 sayılı Kanunun 273.maddesi uyarınca reeskont faizine hükmetmek gerekir. Bu nedenle, temerrüt tarihinden hüküm tarihine kadarki kesitte uygulanan reeskont faiz oranlarının T.C.Merkez Bankasından sorulduktan sonra bildirilecek reeskont faiz oranına hükmetmek gerekirken %30yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiş ve hükmün bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 27.3.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.