 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/7455
Karar no : 1995/1500
Tarih : 21.2.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara 4.Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 22.6.1994 tarih ve 265-481 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı birleştirilen iki davada davalı bankanın Akay şubesi milli piyangodan çıkan (1.250.000.000) lirayı yatırdığını bu arada acilen ihtiyacı bulunacak para için yatırılan paranın vadesinin bozulmamasının teminatı bankadan yatırılan para teminat gösterilerek kredi aldığını ancak banka müdür muavini Selçuk A..'ın kendisi ile iyi ilişkiler kurup üçüncü kişilerle tanıştırdığını Selçuk A...'ın sahte virman yetkisi ile yöneticisi bulunduğu apartman hesabına para aktarıp üçüncü kişilere kredi kullandırdığını ve dolandırıldığını sonradan suistimallerin ortaya çıkacağını anlayan Selçuk A...'ın (930.000.000) liralık çek verdiğini ancak bu çekin karşılıksız çıktığını ileri sürerek zararı karşılığı asıl davada (50.000.000) liranın birleştirilen davada ise önce saklı tuttuğu hakkı karşılığı (1.571.236.645) liranın davacı mudiye ödendiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davacının davalı bankaya yatırdığı (1.000.000.000) liralık vadeli mevduat teminatı gösterilmek suretiyle açılan krediden (705.000.000) liralık kredi kullandığı görülmesine rağmen bunun (155.000.000) liralık davacıya ödendiği (20.000.000) lirasının talimatsız (35.000.000) lirasının ise sahte virman yetkisi ile O... Apartmanı hesabına aktarıldığı davacı Mehmet'e ödenmeyen ve başka hesapa aktarılan paralardan bankanın faiziyle birlikte sorumlu olduğu gerekçesiyle her iki davadaki talep toplamı (1.621.236.645) liranın 29.3.1995 (dava tarihi) tarihinden itibaren %30 yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, davacının davalı bankadaki kredi hesabından bir kısım paranın sahte virman yetkisi ile veya virman yetkisi bulunmaksızın banka görevlisinin başka bir hesaba aktarma yapması nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir.
Davacı, dava dilekçesinde ve banka müfettişlerine verdiği ifadesinde davalı bankanın müdür muavini Selçuk A...'la tanışıp iyi ilişkiler kurduğunu onun tanıştırdığı üçüncü kişilere borç verildiğini verilen bu borç karşılığı üçüncü kişilerden ipotekler ve yazlık ev aldığını ipoteklerin bilahare kaldırıldığını belirtmiş olmakla banka elemanı Selçuk A...'ın virman yetkisi olmaksızın veya sahte virman yetkisi ile başka bir hesaba aktarma yapmasına ve üçüncü kişilere borç para verilmesine icazet verdiğinin kabulü gerekir. Kaldıki davacı banka görevlisi Selçuk A...'ın şahsından karşılıksız çıkan (930.000.000) liralık çek almakla davacının bu zararının banka ile yaptığı işlem nedeniyle değil, Selçuk A...'le giriştiği kişisel ilişki sonucu oluştuğu ve zararının da Selçuk A... tarafından giderilmek istendiği anlaşılmaktadır.
O halde mahkemece davacının uğradığı zarar karşılığı kişisel olarak Selçuk A...'e gidebileceğinin kabulü ile davalı banka hakkındaki davanın husumet yönünden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde davanın kabulü doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine 21.2.1995 tarihinde oybirliği ile karar verildi.