 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/5858
Karar no : 1994/8140
Tarih : 3.10.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Nurettin Ç.. vs ile Kamil Koç Otobüs AŞ. Vs arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 8.3.1993 tarih ve 608-109 sayılı hükmü bozan dairenin 21.2.1994 gün ve 4171-1291 sayılı ilamı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisinin davalı otobüs işletmesinin biletli yolcusu iken 26.8.1980 tarihinde meydana gelen trafik kazasında vefat ettiğini, müvekkillerinin olay nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderimi için Ankara 2. As. Tic. Mahkemesinin 1991/3 E. Sayılı dosyasında açtıkları davada müvekkillerin her biri için 20.000.000 TL maddi, 20.000.000 TL manevi tazminat talep ettiklerini, tazminat hesabı için alınan bilirkişi raporunda Nurettin için 95.815.378 TL, Elif için 24.348.590 TL destekten yoksun kalma tazminatı hesaplandığını bunun üzerine Ankara 2. As. Tic. Mahkemesinin 1991/683 E. sayılı dosyasında, önceki davada talep edilen maddi tazminat miktarıyla bilirkişi raporunda belirlenen miktar arasındaki farkı talep ettiklerini, her iki davanın birleştirilmesi suretiyle yapılan yargılama sırasında müvekkilli Nurettin'in evlendiğini, oluşan bu yeni durum üzerine mahkemece alınan ek bilirkişi raporunda Nurettin için 177.348.590 TL , Elif için 58.755.688 TL maddi zarar belirlendiğini, yapılan yargılama sonunda talep üzere davanın kesinleştiğini, önceki davalarda fazlaya ilişkin haklarını saklı tuttuklarını, iş bu davada ise müvekkillerinin karşılanmayan maddi zararını talep ettiğini ileri sürerek Nurettin için 81.533.212 TL ve Elif için 38.307.402 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talip ve dava etmiştir.
Davalı Kamil Koç Otobüsleri AŞ. Vekili, önceki dava sırasında alınan bilirkişi raporuna davacı tarafın itiraz etmediğini, talebin ilk raporda belirtilen miktar ile sınırlı olduğunu ve önceki kararın kesin hüküm oluşturduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Metin D... vekili, önceki davada alınan 16.5.1991 tarihli rapora davacının itiraz etmediğini, davacı Nurettin'in evlendiği yolundaki savunma ve buna ilişkin olarak rapora müvekkilince itiraz edilmesi üzerine aynı bilirkişiden ek rapor alındığını, müvekkilince yapılan itirazın dendi aleyhine sonuç doğurması mümkün olmadığı halde bilirkişinin daha fazla zararı gösteren rapor verdiğini, nitekim mahkeme kararında gerekçe bölümünde de "davacının taleplerinin birleşen davada gözetildiğinde ilk raporda belirlenen miktarla sınırlı olduğundan HUMK.74 maddesi gereğince taleple bağlı kalınması"nı savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar davalılar Kamil Koç Otobüsleri AŞ vekili ve Metin D... vekilinin vaki temyizi üzerine Dairemizin 21.2.1994 gün 1993/4171 E .1994/1291K. Sayılı ilamı ile davacıların destekten yoksun kalmaları nedeniyle uğradıkları maddi zararın belirlenmesi için mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi üzerine verilen 16.5.1991 tarihli bilirkişi raporuna davacılar itiraz etmemişlerdir. Davanın görülmesi sırasında davacının Nurettin'in evlenmesi üzerine davalı tarafa destekten yoksunluk zararının azaldığı iddia edilerek yeniden bilirkişi alınması istenmiş, bunun üzerine bilirkişiden alınan 1.11.1991 tarihli ek rapordan hesaplamaya esas olan ücretlerin artmış olması nedeniyle ilk rapordaki miktardan daha fazla bir zarar miktarı belirlenmiştir.
Davacılara rapora itiraz etmediklerinden o raporda belirlenen zarar miktarını benimsemişler ve kabul etmişlerdir
Davalılar yönünden ise usulü müktesep hak doğmuştur. Davalıların zarar miktarının indirilmesi isteğiyle yaptıkları itiraz sonunda itiraz konusu ile ilgisi olmayan etkenler nedeniyle, yine davasılar aleyhine olacak şekilde tazminat miktarının daha da artmış olmasından ve bu farktan davalıların sorumlu tutulmaları raporunda belirlenen tazminat miktarından daha fazlasını talep edemeyeceklerinden davanın reddine karar verilmesi gerekçesiyle davalılar yararına bozulmuş olup bu kez davacılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre davacılar vekilinin HUMK. nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK.nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 121.600 lira karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan bu harcın ve 3506 sayılı yasa ile değiştirilen HUMK.nun 44273. madde hükmü uyarınca takdiren 200.000 TL para cezasının karar düzeltilmesi isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine. 3.10.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.