DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 17.12.1993 tarih ve 601-1407 sayılı hükmün temyizen tetkiki tarafından vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmaşı olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

    KARAR : Davacı vekili, davalı şirketin Almanya'dan İran'a gönderilen 3 paket yükün taşımasını üstlendiğini, bu yükün gemiden boşaltıldığı Mersin'den itibaren kara taşıması ayağının müvekkiline önerildiğini, müvekkilinin bu öneriye karşı bildirdiği şartların, davalının 10.12.1992 tarihli teleks masrafıyla kabul edildiğini, bu anlaşmaya dayanılarak kendisine konişmento ve ordinoları teslim edilen yüke ait hamile senetleri düzenlenerek 9.1.1992 tarihinde Mersin2den yola çıkan müvekkiline ait 3 adet treylerin 22.4.1992 tarihinde varış yerine ulaştığını, ancak her bir yük için kararlaştırılan üçer günlük süre aşalırak toplam 64 gün fazla beklemeden sonra yükün alıcıya teslim edildiğini bundan ötürü müvekkilinin 12800 USD karşılığı (138.124.000) lira demoraj ücretine hak kazandığını, davalıya yönelik taleplerin sonuç vermediğini ileri sürerek, anılan meblağın %54 reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

    Davalı vekili, taşıma ilişkisinde göndericinin Natco gönderilenin ise Pelin Bar Co Ltd. olduğunu, davacınnı demoraj iadesinin muhatabının gönderilen şirket alabileceğinden bahisle öncelikle husumet ve TTK.nun 767. maddeleriyle öngörülen 1 yıllık dava açma süresinin geçirildiğinden dolayı zamanaşımı itirazlarında bulunmuş, esasa ilişkin olarakta demoraj hakkının doğmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

    Mahkemece, iddia, savunma ve mübrez belgelere dayanılarak davacınnı taşıdığı yüklerin bulunduğu araçlardan ikisindeki yüklerin 9.5.1992 diğerinin ise 31.5.1992 tarihinde boşaltılarak alıcısına teslim edildiği, buna karşılık 28.6.1993 tarihinde dava ikame edildiği, TTK.nun 767/1. maddesi gereği, taşıma sözleşmelerinden doğan talep ve dava hakkının 1 yıllık zamanaşımı süresine tabi olması ve olayda da, bu sürenin geçirilmiş olduğu gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.

    Kararı davacı vekili ve katılma yoluyla da davalı vekili temyiz etmiştir.

    1- Dosyadaki yazılara kararın dayandğı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacınnı temyiz itirazlarınnı reddi gerekmiştir.

    2- Davalı, dava konusu alacağın, karada yapılan taşıma sonucu oluştuğunu, kendisinin kara taşıması değil denize ilişkin taşımayı yaptığını savunmuştur. Dosya içeriğine göre, davalının Nakl TAŞ'ne husumet düşmediğninin kabulü gerekmiştir. Davanın öncelikle husumetten reddine karar vermek gerekirken, zamanaşımından reddi doğru değildir. Ancak, davanın reddine karar verilmiş olması sadece sonucu itibariyle doğru görüldüğünden mahkeme kararının bu gerekçeyle onanması gerekmiştir.

 

    SONUÇ : Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacı tarafın tüm temyiz itirazlarının reddi ve davalı vekilinin gerekçeye ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 30.000 lira temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 3.10.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972