DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25.4.1989 tarih ve 547-325 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

    KARAR : Davacı vekili, davalı şirkete ait Faruk isimli geminin 23.5.1984 tarihinde Tuzla Tersanelerine giriş-çıkış yaptığını T.D.İ. İstanbul Liman İşletmesine bilgi vermediğini, durumun TDİ Genel Müdürlüğü müfettişlerince tesbit edildiğini, fatura ödenmeyince Beyoğlu 3. İcra memurluğunun 987/983 sayılı dosyasında takip yapıldığını, ancak davalının itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptaline % 15 icra inkar tazminatını hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.

    Davalı vekili cevabında, davacının hizmet yapmadan ücret talep ettiğini, yapılmayan hizmet için tatil zammı da talep edildiğini istenilen (2.410.000) liranın hizmet tarihindeki ABD kuru üzerinden hesap edilmediğini ödeme emrinde hesap yanlışlığı yapıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.

    Mahkemece iddiaya, savunmaya, toplanan delillere bilirkişi raporuna göre, dava konusu gemiye ait işlemlerin davacı tarafından yapıldığını böylece davacının talebi yasal olduğu ve hizmetin bitim tarihi olan 23.5.1984 tarihindeki ABD kuru üzerinden hesaplanarak davalının yaptığı itirazdan (875.506) liralık kısmın iptali ile bu miktar üzerinden devamına ancak takip tarihinden itibaren (863.682) lira üzerinden faiz yürütülmesine fazla istemin reddine % 15 inkar tazminatı tutarı olan (131.334) liranın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

    1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

    2- Ancak, dava, davacı işletmenin davalıya ait Faruk isimli geminin habersiz olarak Tuzla limanına giriş-çıkış yapıp ücret ödemesi nedeni ile tekel tarifeleri gereğince tahakkuk ettirilen cezalı fatura ücretinden kaynaklanmaktadır. Mahkeme kurunu esas alarak davacının alacağını saptamış ise de, Dairemizin yerleşik kararlarına göre, davalının temerrüde düştüğü tarihdeki dolar kurunun esas alınması gerekmektedir. Dava konusu olayda cezalı ücretin ödenmesi tebligatın 19.12.1986 günü 7 günlük süre tanınmak suretiyle tebliğ edildiğine göre, davalının kendi temerrüdünden sorumlu olacağından BK. 83/2. maddesi gözetilmek suretiyle 27.12.1986 tarihindeki dolar kurunun esas alınarak davacı alacağının saptanması gerekirken hizmetin bittiği tarih olan 23.5.1984 tarihindeki ABD dolar kurunun esas alınması doğru görülmemiş hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir.

 

    SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.9.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972