 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/666
Karar No: 1993/6915
Tarih: 01.11.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Kozan Sulh Hukuk Mahkemesince verilen 21.12.1992 tarih ve 134-717 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin davalıdan 13.10.1987 vadeli (1.200.000) TL.lık bonoya dayalı alacaklı olduğunu, bunun için icra takibi yaptığını, davalının imzaya itiraz ettiğini, borcunu ödemediğini ileri sürerek (1.200.000) TL.nin vade tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ilk oturumda alınan beyanında, bononun zamanaşımına uğradığını, bono bedelinin (İ.K.) tarafından mibrez ve su tankeri verilerek ödediğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddiaya, savunmaya, toplanan delillere göre vade tarihi 13.10.1987 olan bonoda davanın açıldığı 26.2.1992 tarihine kadar 3 yıllık zamanaşımı süresi dolduğundan, TTK. 661. maddesi yollamasıyla TTK. 690. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davacının bonoya ciro suretiyle hamil olduğu, bu durumda hamil ile keşideci arasında bir temel ilişkinin bulunmadığı ve dolayısıyla davacının işbu davada temel ilişkiye dayanamıyacağı anlaşılmakla davacı tarafın temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanmasına, 19.000 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 1.11.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.