Taraflar arasındaki davanın Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesince görülerek verilen 15.7.1993 tarih ve 573-707 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Gürkan Gençkaya tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili tarafından üretilen hava filtresine 3.7.1994 tarihinde patent alındığını, davalı idarenin 3.7.1995 tarihli yazıları ile 1995 yılı harç ve ücretlerin ödenmemesi nedeniyle patent hakkının sona erdiğinin bildirildiğini, müvekkili tarafından bulunan tarihsiz makbuzun davalı idareye ibraz edildiğini, idarenin bu makbuzu kabul ederek 1995, 1996 ve 1997 yıllarına ait patent harçlarını zamanları geldiğinde aldığını ve patent hakkının devam ettiğini, bir başka davanın görülmesi sırasında müvekkilinin ibraz ettiği makbuzun 22.3.1395 tarihli olduğunun anlaşılması üzerine 5.10.1997 tarihinde 10.7.1935 tarihinden itibaren patent hakkının sona erdirildiğini, 551 sayılı KHK. nin Geçici 3. maddesine göre idarenin müvekkiline altı ay süre vermesi gerektiğini, buna riayet edilmediğini beyanla 25753 sayılı patent hakkının devam ettirlmesine karar verilmesini dava ve talep etmiştir.

Davalı vekili cevabında, Enstitü işleminin hukuka uygun olduğunu, davacının harcın ödendiğine dair makbuz ibraz etmesi üzerine patent hakkının devam ettirildiğini, oysa ibraz edilen makbuzun 22.8.1395 tarihli olduğu, buna dayanılarak patent hakkının sona erdirildiğini, davacının ödemediği vadenin 10.7.1995 tarihi olup kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihten sonraki bir tarih olduğunu dolayısıyla Geçici 3. maddenin uygulanamayacağını , davacıya gönderilen patent belgesinde harç ve ücretlerin ödenme zamanının da yazdığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece iddia, savunma ve dosyadaki belgelere göre 551 sayılı KHK. yürürlüğe girdiğinde davacıya ait patent hakkının sona ermediği , bu nedenle davacıya geçici 3. maddeye göre tebligat yapılmadığı, kararnamenin 173/2 . maddesine göre verilen ek sürenin 10.1.1996 tarihinde dolmasına rağmen davacının 22.8.1996 tarihinde ödediği, süresinde yatırılmamış harcın davalı tarafımdan kabulünün kaybedilmiş hakkı geri getirmeyeceği, enstitü kararının yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin taartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacıya ait patent hakkının, Paris Sözleşmesi hükümleride dikkate alınarak düzenlenmiş bulunan 551 sayılı KHK. nin 173/2 nci maddesi hükmü uyarınca yıllık patent ücretinin vadesinde ve buna ilaveten ek süre olarak tanınan 5 aylık süre içerisinde de ödenmemiş olmakla kendiliğinden hükümden düşmüş bulunmasına ve aynı kararnamenin geçici 3 ncü maddesinin yasanın düzenleniş biçimi itibariyle önceki yasal düzenleme dönemine ilişkin hükümler uyarınca hükümden düşmüş patent haklarına ait olduğu da açık bulunmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin tüm teniyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasa hükümlerine uygun görülen kararın ONANMASINA. aşağıda yazılı bakiye 526.000.- lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12.04.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972