 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/5756
Karar No: 1993/7780
Tarih: 26.11.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Leyla Tolon ile Piyale Besin San. A.Ş. arasındaki davadan dolayı İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 27.11.1991 gün ve 4103-4489 sayılı hükmü onayan dairenin 24.6.1993 gün ve 4721-4628 sayılı ilamı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, davalı şirketin genel kurulunun 16.7.1990 tarihinde yapıldığını, bu genel kurulda alınan kararların TTK. 381. maddesine aykırı olduğunu Bilanço, Kar ve Zarar hesabının gerçeği yansıtmadığını, bu bilançoya dayanılarak verilen Yönetim ve Denetim Kurulunun ibra kararlarının geçersiz olduğunu, şirketin tahsilatlarının ve sonuçta karlarının az gösterildiğini, şirkete ait ve satılan taşınmazların değerlerinin tapuda ve şirket defter kayıtlarında farklı gösterildiğini, davalı şirketin MAKTAŞ A.Ş. nin % 51 hissesine sahip olmasına rağmen genel kurula eksik hisse ile katıldığını, bu şirket karlarının da davalı şirkete doğru olarak intikal ettirilmediğini belirterek 16.7.1990 tarihinde yapılan Bilanço, Kar hesabı ile Yönetim ve Denetim Kurulunun ibraları ile ilgili kararların iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davacının muhalefetini usulüne uygun tutanağa yazdırmadığını, bilanço da gösterilen bütün kalemlerin belgelere dayanıp doğru olduğunu şirketin özkaynak durumuna göre azımsanamıyacak miktarda karlılık gösterdiğini ve karın dağıtıldığını, tahsil ve gayrimenkul satış değerlerinin Bilanço da doğru olarak gösterildiğini, Maktaş A.Ş. nin genel kurul toplantısına sözü edilen paylarla katılmamasının aleyhe bir durum yaratmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, alınan kararların kanuna, anasözleşmeye uygun olduğu, Bilanço'nun gerçeği yansıttığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilinin temyizi üzerine karar dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin HUMK.nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK.nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 38. 400 lira karar düzeltme harcın peşin ödenmiş olduğundan bu harcın ve 3506 sayılı yasa ile değiştirilen HUMK.nun 442/3. madde hükmü uyarınca takdiren 100.000 lira para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 26.11.1993 tarihinde oybirliğiyla karar verildi.