 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/1889
Karar No: 1993/7954
Tarih: 02.12.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 1. Ticaret Mahkemesince verilen 5.10.1992 tarih ve 1182-3786 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, ortaklar kurulu kararı ile tasfiyesine karar verilen tarafların ortağı bulunduğu Osmataş.. Ltd. Şti.ne tasfiye memuru olarak atanan davalının görevlerini yerine getirmediğini ve çekilen ihtara rağmen tasfiye işlemlerine ilişkin bilgi vermediğini, sadece tasfiyenin vergi dairesine bildirildiğini ve alacaklılara ilan yapıldığını cevaben bildirdiğini, davalının müvekkiline husumet içinde olduğunu belirterek, tasfiye işlemlerinin gereği gibi yerine getirilmemesi ve tasfiye memurunun itimada şayan olmaması nedeniyle tasfiye memuru davalının azli ile yeniden tasfiye memuru tayinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, iddianın yerinde olmadığını, tasfiyenin vergi dairesine bildirilerek alacaklılara ilan yapıldığını, ayrıca arsa satılarak vergi borçlarının ödendiğini, keza bir takım mahkemelerin bu amaçla satıldığını, halen işçinin tazminatını alamadığını, davalının sorumluluğunda bulunan paslanmaz çelik teslim edildiğinde son işlemlerin yapılarak tasfiyenin sonuçlandırılacağını, envantere kayıtlı bir kısım mahkemenin istenen fiyatın temin edilememesi nedeniyle satılamadığını, azli gerektirir bir durumun söz konusu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporuna göre, davalının azli için gerekli haklı sebeplerin oluştuğu sonucuna varılarak davalının azli isteminin kabulü ile tasfiye memuru olarak uzmanlığı bilinen Sinan Polatsü'nün atanmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 19.000 - lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 2.12.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.