 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1992/7617
K: 1993/6597
T: 18.10.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı istanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 15.4.1992 tarih ve 3480-1287 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında bayilik sözleşmesi olduğunu, davalının işyerinde yabancı LPG şirketinden doldurulmuş tüplerin bulundurulduğunun noter vasıtası ile tespit edildiğini, davalı eyleminden dolayı müvekkili tarafından sözleşmenin haklı olarak feshedildiğini, ileriye sürerek sözleşmenin 27. maddesine göre cezai şart olarak 1 ton LPG bedeli olan (358.500) lira ile iade edilmeyen beher tüp için (5.000) lira hesabı ile (13.595.600) lira ki ceman (13.953.600) lira cezai şartın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının haksız yere sözleşmeyi feshedip bilahare notere vasıtası ile tespit yaptırdığını, noter vasıtasıyla tespit yapılamayacağını sözleşmede cezai şart bulunmadığı gibi, sözleşmeyi haksız fesheden davacının böyle bir talepte bulunamayacağını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere, bilirkişi raporlarına göre, davacının 21.6.1989 tarihli ihtarname ile sözleşmeyi feshedip bilahare 24.7.1989 tarihli tespit tutanağı ile durumu noter vasıtası ile tespit ettirdiğini, davacının akte aykırılığı saptamadan akti feshetmekle haksız olduğu, bu sebeple 1 ton LPG bedeli cezai şart olan (358.658) lirayı talep edemeyeceği ancak sözleşmenin feshi ile davalının elindeki davacıya ait tüpleri iade etmesi gerekip iade edilemeyen tüp başına (5.000) lira olmak üzere (3.605.000) liranın tazmini gerekeceği sonucuna varılarak davanın kısmen kabulü ile (3.605.000) liranın 2.7.1989 tarihinden itibaren değişen oranlarda reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 97.000 lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı fazla alınan 90.000 lira harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18.10.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
