 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1992/3404
K. 1993/3498
T. 14.5.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KOOPERATİF ÜYESİNİN İHRACI
İKİ İHTARIN EMREDİCİ MAHİYETTE OLMASI
ANASÖZLEŞMEDEKİ TEK İHTAR
ÖZET Parasal yükümlülüğünü yerine getirmeyen üyenin ihracına karar verilebilmesi için, Kooperatifler Kanununun 27. maddesinde yazılı iki ihtara ilişkin hükmün emredici mahiyette olması sebebiyle, bu hükme aykırı olan ana sözleşmedeki tek ihtarın yeterli olduğu yolundaki hükmü uygulanamaz.
(1163 s. Koop K. m. 16, 27)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Ankara Asliye 4. Ticaret Mahkemesi)nce verilen 6.3.1992 tarih ve 788-113 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalı kooperatifin üyesi olup tüm yükümlülüklerini yerine getirdiği halde bir ihbarnameye dayanılarak akçeli vecibesini yerine getirmediğinden bahisle ihraç olunduğunu, bunun anasözleşme ve Kooperatifler Yasasına aykırı olduğunu ileriye sürerek ihraca ilişkin 7.11.1991 tarihli yönetim kurulu kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında; davacının parasal yükümlülüklerini yerine getirmediğini, ihbarnamelerin haklı nedene dayanıp yasal biçime uygun olduğunu ileriye sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia ve savunmaya, toplanan delillere göre Koop. Yasasının 16 ve 27. maddelerine göre parasal yükümlülüğünü yerine getirmeyen üyenin ihracına karar verilebilmesi için usulüne uygun iki ihbarın zorunlu olup, olayda ise tek bir ihbarname ile ihraç kararı verildiği sonucuna varılarak davanın kabulü ile ihraca ilişkin yönetim kurulunun 7.11.1991 tarihli kararının iptaline, davacının üyeliğinin devam ettiğinin subutuna karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara ve kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve Koop. Kanununun 27. maddesinde yazılı iki ihtara ilişkin hükmün emredici mahiyette olması sebebiyle, bu hükme aykırı olan anasözleşmedeki tek ihtarın yeterli olduğu yolundaki hükmü uygulanamayacağından onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün (ONANMASINA), 7.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14.5.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
