 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1992/3039
K. 1993/3071
T. 3.5.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ABONE SÖZLEŞMESİ
GÖREV
ÖZET: Davalı TEK., gerek 233 sayılı KHK. ve gerekse bu kararname hükümlerine göre düzenlenen ana statüsünün 3. maddesine göre özel hukuk kurallarına tabi bir kuruluş olup davalının talebinin reddedilmesi idari bir işlem ve karar niteliğinde bulunmadığından, mahkemece işin esasına bakılmak gerekirken davanın görev yönünden reddi doğru değildir.
(233 s. KHK. m. 1)
Taraflar arasındaki davadan dolayı (Antalya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi)nce verilen 20.2.1992 tarih ve 732-120 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Antalya'daki kum çakıl ocağının ilçesi ve kurulacak konkasör tesisinin enerji ihtiyacı için TEK.'na baş vurduğunu, davalı müessesece enerji alımlarına müsade edildiğini daha sonra yasal gerekçe olmadan enerji müsadesinin iptal edildiğini ileri sürerek, iptal edilen enerji müsadesinin verilmesine, abone olarak kabul edilmelerini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında abonman işlerinin duruşmadan önce tamamlandığını ve 8.10.1991 tarihinde de
abonman sözleşmesinin yapıldığını ve dava konusu kalmadığından, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, TEK. Genel Müdürlüğü ve buna bağlı davalı müessesenin idari bir kuruluş olduğu, idari kuruluşla abone sözleşmesi yapmak idari bir tasarruf olduğu cihetle, adli yargının görevine girmemesi nedeniyle mahkemenin görevsizliğine, davanın bu sebeple reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1– Davalı müessese gerek 233 sayılı KHK. gerekse bu kararname hükümlerine göre düzenlenen Ana statüsünün 3. maddesine göre özel hukuk kurallarına tabi bir kuruluş olup, davacının talebinin red edilmesi idari bir işlem ve karar niteliğinde bulunmadığından mahkemece işin esasına bakılmak gerekirken, davanın görev yönünden red edilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
2– Bozmanın şekil ve niteliğine göre davalı tarafın temyiz itirazının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: : Yukarıda 1. bentte yazılı nedenle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, 2. bentte yazılı nedenle davalının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 3.5.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
