 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E. 1992/1803
K. 1992/3697
T. 17.3.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÜST SINIR İPOTEĞİ
PARAYA ÇEVİRME İSTEĞİ
ÖZET Asıl alacak,faiz ve gider vergisinin 125.000.000.-TL. olması gerektiğinden, mahkemenin ipotekli 125.000.000 TL. alacağa ayrıca faiz ve BSMV. giderlerini yüklemek suretiyle takibin devamına karar verilmesi doğru değildir.
(743 s. MK. m. 788)
T Bankası A. Şti. ile Y Avize Koll. Şti. arasındaki davadan dolayı (İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesi)nce verilen 23.11.1990 gün ve 391-1068 sayılı hükmü onayan Dairenin 15.10.1991 gün ve 3293-5403 sayılı ilamı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı banka vekili, müvekkilinin davalılardan Y Avize Koll. Şti.'ne kredi açmış olduğunu, diğer davalının 125.000.000.- TL.'lık ipotek verdiğini, hesabın kat edildiğini ve bu tarih itibariyle borcun 220.572.294.- TL. olduğunu, ipoteğin paraya çevrilmesinin istendiğini ve takibe itiraz edildiğinden, itirazın iptaliyle takibin devamı istenmiş ve davanın kabulüne ilişkin karar, Dairemizce onanmıştır.
Davalılar vekili süresinde karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Davalılardan Y Avize Koll. Şti. asıl borçlu ve diğer davalı Yusuf bu borç için ipotek veren üçüncü kişidir. İpotek akit tablosunun içeriğine göre, davalı Yusuf'un vermiş olduğu ipotek bir üst sınır (maxsimal) ipoteğidir. Öyleyse borcun, bu ipoteğin niteliği göz önüne alınarak saptanması gerekir.
Alacaklı banka takip talepnamesinde ipoteğin 125.000.000.- TL. üzerinden ve % 69 faiz ve % 5 BSMV ile birlikte paraya çevrilmesini istemiş bulunmaktadır. Davalı Yusuf'un vermiş olduğu ipotek üst sınır ipoteği olmasına göre, davacının isteyebileceği asıl alacak, faiz ve gider vergisinin 125.000.000.-TL. olması gerektiğinden, mahkemenin ipotekli 125.000.000.- TL. alacağa ayrıca faiz ve BSMV giderlerini yüklemek suretiyle takibin devamına karar verilmesi doğru görülmemiş ve davalıların karar düzeltme isteminin kabulüyle yerel mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların karar düzeltme itirazının kabulüne, Dairemizin 15.10.1991 gün ve 3293/5403 sayılı onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme kararının açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma gerekçesi dışında kalan sair itirazlarının (REDDİNE), ödediği temyiz peşin, temyiz ilam ve karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 17.3.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
