 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1991/81
K: 1992/7336
T: 01.06.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Kartal 3. Sulh Hukuk Mahkemesince verilen 25.10.1990 tarih ve 304 - 965 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı ile davalı banka vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
Davacı vekili, müvekkilini borcuna karşılık verilen K'nın bankanın Şubesindeki 4871 - 01 DHM. hesabına ait olan 24.1.1990 tarih 12.8009 seri nolu (2.000.000) TL bedelli çeki kaybettiğini ileri sürerek çek üzerine ödeme yasağı konulması ve çekin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılardan Banka vekili cevabında; kaybedilen çek nedeni ile açılan iptal davasında hasım gösterilemiyeceğini ileri sürerek husumet yönünden davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı yapılan tebligata rağmen duruşmaya gelmemiştir.
Mahkemece, iddiaya, savunmaya, toplanan delillere göre, dava konusu çekin davalı K'nın banka şubesi hesabından verildiği, bu çekin davacı tarafından kaybedildiği, son ilan tarihinden itibaren 3 aydan fazla bir süre geçmesine rağmen bu çeki eline geçiren şahısların mahkemeye ibraz etmedikleri anlaşıldığından TTK?nun 669. ve müteakip maddeleri uyarınca iptaline karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1) Dava zayi nedeniyle iptal istemine ilişkin bulunmaktadır. TTK.nun 730/20 bendi yollamasıyla aynı yasanın 669 ve onu izleyen maddeleri gereğince, bu dava hasımsız olarak açılması gerekirken keşideci ile muhatabın hasım gösterilmek suretiyle açılması ve karara bağlanması doğru görülmüştür.
2) Yukarıda açıklanan bozma sebep ve şekline göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : yukarıda açıklanan (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı bankanın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün banka yararına bozulmasına, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, aşağıda yazılı fazla alınan 48.200 lira harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz davalı bankaya iadesine, 1.6.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.