ÖZET : Kambiyo senetlerinden doğan alacaklar için TTK.nun 637 ve 722. maddelerinde özel temerrüt faiz oranlarıkabul edildiğinden, bu alacaklar hakkında 3095 sayılı Yasada öngörülen reeskont faiz oranı uygulanamaz.

 

T. Emlak Bankası A.Ş. ile Erol arasındaki davadan dolayı, (İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesi)nce verilen 18.7.1989 gün ve 88/241-729 sayılı hükmü onayan Dairenin 7.3.1991 gün ve 89/9423-1574 sayılı ilamı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı vekili, davalının borçlusu olduğu (794.200) liralık bononun icra takibine konulması üzerine davalının takibe haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek faiziyle birlikte oluşan (2.029.521) lira alacağın % 52 faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

 

Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.

 

Mahkemece, davacının alacağının bonodan kaynaklanması nedeniyle %30 oranında temerrüt faizi isteyebileceği düşüncesiyle davanın kısmen kabul ve kısmen reddine karar verilmesi ve kararın Dairemizce onanması üzerine davacı vekili bu defa karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

 

TTK.nun 690. maddesi yollaması ile aynı Yasanın 637. maddesi hükmü uyarınca emre muharrer senetlerde vadenin gelmesinden itibaren işleyecek % 10 oranında faizin, protesto, ihbar masrafları ile senet bedelinin %03'nü aşmamak üzere komisyon ücretinin hamil tarafından müracaat yolu ile istenebileceği, özel ve ayrık bir düzenleme olarak getirilmiş bulunmaktadır. Sonradan 3095 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi ile birlikte % 10 oranındaki temerrüt faiz oranı % 30'a yükseltilmiş bulunmaktadır. Esasen 3095 sayılı Yasanın kabulünden önce de yürürlükte bulunan TTK.nun 1461. Maddesi hükmüne rağmen TTK.nun 637. ve 722. maddeleri ile sadece kambiyo senetlerinde uygulanmak üzere özel faiz oranı ile diğer giderlerin tespit edilmiş olması kanun koyucunun amacının, kambiyo senedine bağlanan ilişkilerde bu özel faiz oranlarının ve eklentilerinin uygulanması olduğu sonucunu doğurmaktadır.

 

Öte yandan, TTK.nun 637/2. fıkrasında müracaat hakkının vadeden önce kullanılması halinde senet bedelinden resmi ıskonto haddi üzerinden indirim yapılmasını öngörmüş bulunmaktadır. Anılan maddede vadeden önce ödeme halinde resmi ıskonto faiz oranı dikkate alındığı halde, vadeden sonra sadece belli oranda gecikme faizi istenebileceğinin hükme bağlanmış olmasıda yasa koyucunun bu konuda özel bir düzenleme getirme amacında olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Aksi halde, kendisine vadede senet ibraz edilmeyen diğer müracaat borçluları temerrütde hiçbir eylemleri olmadığı halde, bunun sonuçlarına katlanmaları gibi adil olmayan bir müeyyideye tabi tutulmuş olacaklardır.

 

Yukarıda açıklanan hususlar ve karar düzeltme dilekçesine eklenen kararlar da Dairemize ait bulunmadığından ve dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı banka vekilinin yerinde görülmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı banka vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK.nun 442. maddesi gereğince (REDDİNE), alınması gereken 15.500 lira karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan bu harcın ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK.nun 442/3. madde hükmü uyarınca takdiren 15.000 lira para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, 27.12.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972