DAVA : Ç. F.A. vs. T.H. ile S. Adi Komd. Şti İ. K. D. arasındaki davadan dolayı Turgutlu Asliye 1. Hukuk Mahkemesince verilen 13.10.1988 gün ve 110-356 sayılı hükmü onayan dairenin 2.10.1990 gün ve 2748-6037 sayılı ilamı aleyhinde davalılardan K. ve D. vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacılar vekili, müvekkillerinin temsilcisi, komandite ve komanditer ortağı bulundukları davalı komandit şirketin yine temsilcisi ve ortağı olan davalılarının şirket fabrikasına ait arsa ile iki tapulu taşınmazı diğer ortakların muvafakat ve kararını almadan TTK'nun 137 ve 165. maddelerine aykırı olarak hileli ve muvazaalı bir şekilde diğer davalılar D. ve K.'ye sattıklarını ileri sürerek satış sözleşmesinin iptali ile taşınmaz tapu kayıtlarının müvekkili şirket adına tesciline karar verilmesini dava etmiştir.

Tüm davalılar, iddiayı kabul etmeyerek davanın reddini savunmuşlardır.

Mahkemece, davanın kabulüne dair tesis edilen kararın Dairemizce onanması üzerine davalılar D. ve K. vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere ve dava dilekçesinin 3. sahifesindeki açıklamalar ile ehliyetsizlik hukuki sebebine de dayanılmış olmasına, şirketin kuruluş ana sözleşmesinde şirketin mevzuu geniş bir şekilde gayrimenkul alım-satımını da kapsarken bilahare 1978 yılında gerçekleştirilen anasözleşme değişikliği ile (şirketin sadece kendi ihtiyaçları için ve gayesine uygun taşınmaz mallar alım ve satımı yapabileceği) şeklinde mevzuunun sınırlandırılmış olması karşısında şirketin ana amacının gerçekleştirilmesi için kurulmuş bulunan fabrikaya ait arsanın satılması şirket mevzuu dışında kaldığından şirket temsilcisinin yaptığı bu işlem TTK'nun 247. maddesi hükmü yollaması ile aynı yasanın 65. maddesinde belirtilen şirket gayesini elde etmek için yapılması gereken mutad işlemlerden olmadığından aynı madde gereğince bu işlemde tüm ortakların oybirliği ile karar alınması gerekmesine bu konuda tüm ortakların oybirliği ile karar almamış olmalarına nazaran davanın kabulünde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekilinin yerinde  görülmeyen karar düzeltme itirazlarının reddi gerekir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalılardan D. ve K. vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK. nun 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 15.000 lira para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 8.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972