ÖZET Taraflar arasında sözleşme ilişkisi olması sebebiyle TTK.nun 21. maddesi hükmünce reeskont faizi istenmesi mümkün bulunduğundan, davacı yararına ikinci ödeme tarihinden itibaren reeskont faizinin hüküm altına alınması gerekir.

 

Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Ankara Asliye 4. Ticaret Mahkemesi)nce verilen 29.3.1991 tarih ve 262-204 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı vekili, Ömer isimli bir şahıs tarafından......Bankası Dusseldorf temsilciliğinden davalıya 3000 DM. tutarında havale gönderildiğini, havale karşılığı olarak 15.6.1989 tarihinde 3.152.520 TL.nın davalıya ödendiğini, ancak sehven havale çıkışı bilgisayar hafızasından yapılmadığından 22.8.1989 tarihinde 3000 DM. karşılığı olarak davalıya 3.353.070 TL. tekrar ödeme yapıldığını, mükerrer ödenen bu paranın iadesi için davalıya ihtarname keşide edildiğini ileri sürerek mükerrer ödeme tarihi olan 22.8.1989 tarihinden dava tarihine kadar işleyen 1.423.723 TL. ile asıl alacak 3.353.070 TL. toplamı 4.776.793 liranın % 54 faizi ile birlikte davalıdan tahsilini, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulmasını talep etmiştir.

 

Davalıya, duruşma günü ve dava dilekçesi tebliğ edilmesine rağmen, davalı duruşmaya gelmemiş ve yazılı savunma da yapmamıştır.

 

Mahkeme, davacı tarafça gönderilen ihtarnamenin davalıya adreste bulunamadığından tebliğ edilemeyip iade edildiği, dava konusu paranın mükerrer ödenmesi hususunun davacı tarafça yapılan hatalı işlemden kaynaklandığı, esasen davacının durumu bu şekilde değerlendirip davalıya ihtarname göndererek üç günlük ödeme süresi tanıdığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 3.353.070 TL.nın dava tarihinden itibaren % 54 faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.

 

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

 

Davacı banka, davalı adına gönderilen havalenin davalıya mükerrer olarak ödendiğini ileri sürerek havale konusu DM. karşılığını Türk parası olarak reeskont faizi ile birlikte talep etmiş bulunmaktadır.

 

Yapılan ikinci ödeme sebebiyle TTK.nun 21. maddesi hükmünce reeskont faizi istenmesi mümkün bulunduğundan, davacı yararına ikinci ödeme tarihinden itibaren reeskont faizinin hüküm altına alınması gerekirken, kararda gösterilen gerekçeyle bu istemin reddi doğru olmamıştır.

 

SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 7.12.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972