Hukuki.NET

T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1991/251
K: 1992/7393
T: 04.06.1992

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

 


 
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 16.5.1990 tarih ve 507 - 366 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
Davalı vekili, davalıların yurt dışına taşıdıkları pamuk ipliklerinin hasarlı olması nedeniyle sigortalıya tazminat ödendiğini ileri sürerek (3.365.478) liranın reeskont faiziyle birlikte rücuan davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre taşımanın davalı A. Ulusalarası Taşımacılık Ltd. Şirketi tarafından üstlenildiğini ve diğer davalı tarafından taşımanın gerçekleştirildiği, yüklemenin hasarsız yapılmasına rağmen teslim yerinde malın hasarlı olduğunun anlaşıldığı (3592) DM'lık hasarın eskpertiz tarihindeki kur üzerinden hesap sonucu davacının (1.776.499) lira isteyebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne (1.776.499) liranın dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar vermiştir.
Hüküm; davalılardan T. A.Ş. vekilince temyiz edilmiştir.
TTK.nun 787. maddesi uyarınca taşıma sözleşmesinden kaynaklanan sorumluluk davacı ilk veya son taşıyıcıdan birisine karşı açılması zorunlu bulunmaktadır. Mahkemenin hatırlatması üzerine davacının bu hüküm çerçevesinde tercih hakkını kullanmaması nedeniyle ilke olarak davanın reddi gerekir ise de, Mahkemece yapılan hatırlatma yeterince açık olmadığı gibi müeyyidesi de hatırlatılmadığından ve diğer davalı tarafından da karar temyiz edilmeyip onun bakımından hüküm kesinleştiğinden bu hata, sonucu etkilemeyecek nitelikte kabul edilmiştir.
Bu durum karşısında, ilk taşıyıcı hakkındaki karar kesinleştiğinden son taşıyıcı hakkında davanın reddine karar verilmesi gerektiğinden mümeyyiz davalı ile ilgili kurulan mahkumiyet kararının bozulması gerekmiştir.
 
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün mümeyyiz davalı yararına bozulmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 4.6.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
 
İçtihat:
Hukuk Forumlarından Seçmeler



YARGITAY KARARLARI :
İçtihat Arama motoru anasayfa   2007   2006   2005   2004   2003    2002    2001    2000   1999    1998    1997    1996   1995   1994   1993    1992    1991    1990    1989    1988    1987    1986    1985    1984    1983    1982    1981    1980    1979    1978    1977    1976    1975    1974    1973    1927-1972

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini