 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E 1991/2382
K. 1992/9393
T. 1.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
(Sorumluluk)
ÖZET Davacı tarafından, davalı bankaya tahsil için verilen bononun, bu bankaca kaybedilmesinden dolayı talepte bulunabilmesi için davacının zararının gerçekleşmiş olması gerekir.
(818 s. BK. m. 41)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (İstanbul 2. Sulh Hukuk Mahkemesi)nce verilen 25.12.1990 tarih ve 1769-2202 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı banka vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalılar Gökhan ve İlker tarafından verilen (1.000.000) liralık bonoyu tahsil edilmek üzere davalı bankaya tevdi ettiğini, ancak bononun zayi edildiğini, bu konuda iptal kararı alındığını ileri sürerek işlemiş faiziyle birlikte toplam (1.550.000) liranın ticari faiziyle beraber davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Gökhan vekili, müvekkilinin bono bedelini ödeyebileceğini beyan etmiştir.
Davalı banka vekili, davacının öncelikle borçlulardan tahsil yoluna gitmesi gerektiğini, bu yol tüketilmeden bankanın sorumlu tutulamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının alacaklısı olduğu bononun davalı banka nezdinde iken zayi olduğu, ihtara rağmen bir ödeme yapılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı banka vekili temyiz etmiştir.
Davacı tarafından, davalı bankaya tahsil için verilen bononun kaybından dolayı talepte bulunabilmesi için davacının zararının gerçekleşmiş olması gerekir. Bunun için davacı, öncelikle senet borçlularından talepte bulunmalı, eğer bundan bir sonuç alamaz ise o zaman zararı gerçekleşmiş olacağından senedin zayiine sebebiyet veren davalı bankadan talepte bulunmalıdır. Davacı, henüz borçlulara karşı bir girişimde bulunmadan, dolayısıyla zararı gerçeklemeden bankaya başvuramaz.
Bu durumda mahkemece, davacı banka yönünden zamansız açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksi düşünce ile yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün, temyiz eden davalı banka yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 1.10.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.