 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1991/232
K: 1992/7321
T: 01.06.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 2.Ticaret Mahkemesi'nce verilen 22.11.1990 tarih ve 693-1139 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, taraflar arasındaki taşıma sözleşmesi gereğince davalı şirkete ait fosfatın, Türkiye'den Sudan'a müvekkiline ait gemi ile taşındığını, gerek yükleme sırasında, gerekse tahliyede sürastarya meydana geldiğini, 23.083 Amerikan Doları karşılığı (43.254.710)nın davalı tarafça ödenmediğinden icra takibi yaptıklarını, davalının ise haksız olarak itirazda bulunduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline, inkar tazminatının da tahsilini taleb etmiştir.
Davalı vekili, 12.6.1989 tarihli cevabında, sürastarya meydana gelmediğini beyanla, davanın reddini istemiştir. Bilahare 25.9.1989 tarihli dilekçesi ile de savunmasını ıslah ederek davanın zamanaşımına uğradığını ve bu nedenle reddini taleb etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre yükün Sudan'da boşaltma eyleminin Kasım-1987 de tamamlanmış olduğu, icra takibinin ise 30.1.1989 tarihinde yapıldığı, TTK.nun 1262.maddesine göre davacının alacağının 1 yıllık zamanaşımına tabi olup, bu hakkını ıslah etmek suretiyle kullanmış olmakla, davanın zamanşımı nedeni ile reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı demillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazları reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6.800 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 1.6.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.