 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1991/1426
K: 1991/3120
T: 13.05.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 7. Ticaret Mahkemesi'nce verilen 4.12.1990 tarih ve 563-976 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; müvekkili kurumun prim alacağından dolayı davalı şirket aleyhine iflas yoluyla adi takip taleplerinde ödeme emri çıkarıldığını, davalının ödeme emrine itiraz etmediğini, (16.409.047) TL.nın depo emrine rağmen ödenmemesi halinde davalının iflasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; takibe müvekkilince itiraz edilmesi nedeniyle takibin kesinleşmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemce; iddia, savunma, mübrez belgeler ve ilgili icra dosyasına nazaran davalının takibe yasal süresinde itiraz etmesiyle takibin durduğunu, İİK.nun 156/3. maddesi uyarınca davacının iflas talebinde bulunurken itirazın kaldırılmasını da birlikte istemesi halinde işin esasına girilebileceği, oysa davacının itirazın kaldırılmasını talep etmediği, bu durumda işin esasına girilip iflas kararı verilemiyeceği gerekçesiyle davanın reddine oyçokluğuyla karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davacının mahkemeye hitaben verdiği, dava dilekçesinde takibe itiraz edilmediğinden bahisle iflas istemiş olmasına ve bu şekilde takibin kesinleştiğini kabul etmiş bulunmasına göre hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.5.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.