 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1991/119
K: 1991/302
T: 11.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Mersin Asliye 1. Hukuk Mahkemesince verilen 6.12.1988 tarih ve 66-066 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı iflas idare memuru tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla bazı noksanlıkların imali için dosya mahalline gönderilmiştir. Bu kerre ikmalen gelmekle dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili banka ile davalılardan Ahmet arasında imzalanan kredi sözleşmeleri uyarınca müvekkili banka tarafından bu davalı teminat mektupları verildiğini, diğer davalının da kredi taahhütnamelerini müteselsil kefil sıfatıyla imzalandığını, teminat mektuplarının bir bölümünün tazmin edildiğini, davalıların tazmin edilen teminat mektubu bedelleri ile dava komisyonları, faiz ve KDV den oluşan toplam (3.108.847.50) borcu ödemedikleri gibi girişilen ilamsız takibe de itiraz ettiklerini ileri sürerek, takibe yapılan itirazının iptaline ve 815 inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiş, duruşma sonunda ise davalılardan Ahmet'in iflası üzerine husumeti iflas idare memurlarına yöneltmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiş, 2. alacaklılar toplantasından sonra kendisine husumet yöneltilen iflas idare memuru ise, alacaklı banka tarafından (6.342.010) olacak kaydı aptırıldığını ve bu alacağın sıra cetvelinde adi alacak olarak gösterildiğini, bankanın alacağın ihtalalı olduğunu belirtmediğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacı bankayla davalılardan 4.10.1984 tarihi itibariyle (3.108.047.50) TL. alacaklı bulunduğu sonucuna varılarak takibe yapılan itirazın iptaline ve (3.108.847.50)TL'nın 4.10.1984 tarihinden itibaren % 58.05 faiz ve faizin %3'ü banka muamele vergisi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir. Kararı, müflin Ahmet Tanrıverdi iflas idare memuru temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, müflis Ahmet Tanrıverdi iflas idare memurlarının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Ancak, davanın açılmasından sonra kredi borçlusu davalı Ahmet Tarıverdi'nin iflası üzerine kendilerine husumet yöneltilen iflas idare memurları, davacı bankanın masaya (8.342.010) TL. alacak kaydı yaptırdığını ve bu alacağın sıra cetvelinde yer aldığını savundukları halde mahkemede her iki alacağın aynı borçlu ilgili olup olmadığı hususunda herhangi bir araştırma yapılmasına müflis davalının da takibe yatığı itirazın iptaline karar verilmesi doğru değildir. Mahkemece yapılacak iş, davalı iflas idare memurlarına bu savunması doğrultusunda araştırma yapmalı ve her iki alacağın aynı borca ilişkin olmadığı sonucuna varıldığında şimdi olduğu gibi bir karar tenkis etmek, aksi halde yeni her iki alacağın aynı borçla ilgili olduğunun anlaşılması haline ise müflin davalının inkar tazminat ile sorumlu bulunduğu görüşünde bulundurularak itirazın iptaline ilişkin istemi yönünden davanın konusu bulunduğundan bahisle karar ittihazına yer olmadığı şeklinde bir karar vermekten ibarettir. Anılan hususların gözönünde bulundurulmaması yazılı biçimde karar tesisi doğru değildir.
3 - Kabule göre de, takip tarihinde yürürlükte olan TTK.nun 1461/F.2. maddesi uyarınca takip tarihi olan 4.10.1984 tarihindeki cari banka iskonto oranı belirlenerek alacağın bu nisbette temerrüt faizi yürütülmek gerekirken Merkez Bankasının 1986 yılı için bildirilen oran nazara alınarak temerrüt faizine hükmedilmesi de doğru olmamıştır.
SONUÇ : Yukarıda (1)nolu bendde yazılı nedenlerle mümeyyiz davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 nolu bentlerde yazılı nedenlerle hükmün mümeyyiz davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temiyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 11.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.