 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1991/1006
K: 1991/1198
T: 21.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : T. Vakıflar Bankası T.A.C. ile Müflis Dursun Ali Köseoğlu İflas İdare Memurları arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 2. Ticaret Mahkemesince verilen 2.5.1990 gün ve 1438-612 sayılı hükmü onayan dairenin 20.11.1990 gün ve 5176-74321 sayılı ilamı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili bankanın Yenişehir şubesince dava dışı Sinit A.Ş.na üç adet Kredi sözleşmesi ile kullandırdığı 352.600.000 TL. Samanpazarı şubesince yine dava dışı Hamit Küsa'ye iki adet Kredi sözleşmesi ile kullandırdığı 3.100.000 TL lık kredilere müflisin müşterek borçlu müteselsil kefil olduğunu ve müflisinin ayrıca üç adet kredi sözleşmesi ile Samanpazarı şubesinden kendisi adına kredi kullandığını, iflas tarihi itibariyle Sinit A.Ş.na kefaleten 2.531.907.003 TL. Halil Köse'ye kefaleten 7.720.795 TL kendi kullandığı krediden ... 21.110.917 TL borçlu bulunduğunu, müflisin Sinit A.Ş. yararına 84.000.000 TL ticari işletme rehni ve 21.925.000 TL gayrimenkul ipoteği verdiğini kredi sözleşmelerinin kefalet şerhi başlarındaki ana para ile far'ileri ve kendi temerrüdü nedeniyle temerrüt faizini kapsadığı halde iflasa idaresince ancak kredi limitleri ile sorumlu olduğu kabul edilip 2.531.907.003 TL nın 352.600.000 TL. nın 7.720.795 TL nın 3.100.000 TL lık kısmını kabul edip masaya kayıt ettiğini fazlasını red ettiğini, öte yandan rehin ve ipotek tutarlarının 1. sıradan önce rüçhanlı olarak kaydı gerekirken 1. sıraya kaydedildiğini belirterek, reddedilen hususların masaya kabulü ile sıra cetvelinin 61 sırasına kaydına, 84.000.000 TL ticari işletme rehni ile 21.110.917 TL olarak ipottekle temin edilen kısmın sıra cetvelinin 1. sıradan önce rüçhanlı alacak olarak kaydına, rehnin yetmemesi halinde 6. sıraya kaydına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı iflas idaresi cevabında, yapılan işlemin doğru olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, kredi sözleşmelerine bilirkişi raporu ve tüm dosya içeriğine göre müflisin kredi sözleşmelerinin 34. maddesine göre kefaletten dolayı ancak kredi sözleşmelerindeki kredi limitleri ile ve BK. 490/3. maddesine göre 1 yıllık faizinden sorumlu olabileceği, buna göre iflas tarihi itibariyle Sinit A.Ş.nin borcundan davalıya müflisin 440.127.960 TL borçlu olduğu sonucuna varılıp, bu miktarın masaya kayıt ve kabulü ile sıra cetvelinin 6. sırasına kaydına, sıraya kaydına karar verilmiştir.Karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin HUMK.nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK.nun 442. maddesi gereğince REDDİNE eksik alındığı anlaşılan 500 lira karar düzeltme harcı ve 3506 sayılı yasa ile değiştirilen HUMK'un 442/3 madde hükmü uyarınca takdiren 1500 lira para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine 21.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.