 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/68
K: 1991/4836
T: 17.09.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Antalya Asliye 2. Hukuk Mahkemesince verilen 23.10.1989 tarih ve 563-842 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar ve davalı Z. vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 17.9.1991 gününde davacı avukatı T. ile davalı avukatı Y. gelip temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkiline ait preslenmiş pamukların davalılardan Z'ye ait diğer davalı S. yönetimindeki kamyonla taşınırken kamyonda yangın çıkması sonucu malın büyük bölümünün yanarak hasara uğradığını, kurtarılan bölümünün ise düşük bedelle satıldığını, bu olay nedeniyle müvekkilinin 8.477.105 TL.sı zarara uğradığını iddia ederek 8.477.105 TL.nın yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiş, dava sırasında davalılardan S. hakkındaki davayı müracaata bıraktığını bildirmiştir.
Davalılardan Z. vekili, davacının taşınan malları sigorta ettirmesi gerektiğini, sigorta ettirmişse hasar bedelini sigortadan almış olacağını sigorta yapılmamışsa davacının da kusurlu olduğunu, istemin fazla olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya, bilirkişi raporuna ve toplanan kanıtlara nazaran taşıma sırasında meydana gelen hasardan taşıyıcının sorumlu bulunduğu, davalılardan taşımayı yapan araç sahibi Z'nin sorumluluktan kurtulmasını gerektirir herhangi bir delil ibraz edemediği gerekçesiyle 5.218.330 TL.nın olay tarihinden itibaren % 30 faizi ile birlikte davalı Z'den tahsiline, fazla istemin reddine, davalılardan S. hakkındaki davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili ve davalılardan Z. vekili temyiz etmişlerdir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Yanmak suretiyle telef olan ve kıymet kaybedene pamukların zarar hesabı yapılırken bilirkişiler Antalya'da üretilen pamuğun Antalya borsasına göre fiyatını esas almıştır. Raporda yapılan hesap davadaki isteme yakın miktardadır. Her ne kadar TTK. 795 maddesinde emtianın zarara uğraması halinde onun gönderilene teslim edileceği yerdeki değerine göre hesap yapılacağı belirtilmiş ise de, Bu maddenin amacı emtianın vasfı ve mahiyeti tesbit edildikten sonra bu malın gönderilene teslim edildiği yerde kar ilavesi suretiyle meydana gelecek bir değerin hüküm altına alınmasına sağlamaktır. Vasıf itibariyle Antalya pamuğu daha değerli olduğundan davacı yararına raporda saptanan Antalya Pamuğunun fiayatı esas alınmak gerekirken, varma yeri olan Mersin pamuğunun daha düşük değerinin esas alınması doğru olmamış, hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Z. vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, davacı vekili duruşmaya geldiğinden 250.000 lira duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 38.816 lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 17.9.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.