 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/6641
K: 1991/846
T: 11.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir Asliye 3. Ticaret Mahkemesine verilen 14.6.1990 tarih ve 207-400 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davacı vekili; müvekkilinin tüm ev eşyalarıyla birlikte mücevheratını davalı sigorta şirketine sigorta ettirdiğini 10.6.1988 tarihinde oturduğu apartman dairesinin kilitli kapısının kırılması suretiyle eve giren kimliği belirsiz hırsızların yatak odasında bulunan gardropun kilitli kapısını da zorla açarak çekmecede bulunan (4.500.000) lira değerindeki mücevheratını çaldıklarının anlaşıldığını, davalının mücevheratın kilit altında tutulmadığı gerekçesiyle ödemeden kaçındığını ileri sürerek (4.500.000) liranın davalının temerrüt tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsilini dava etmiştir.
Davalı vekili; hırsızlık sigortası poliçesinin 3. maddesinin mücehatı kilit altında tutulması şartını getirdiğini, davacının bu lazimeye riayet etmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma mübrez belgeler tanık beyanları ve bilirkişi raporuna nazaran davacının evindeki kilitli gardrobunun çekmecesinden çalınan mücevheratın kilit altında tutulduğunu, davalının sorumlu olacağı gerekçesiyle (4.500.000) liranın davalının temerrüt tarihinden itibaren % 30 faiziyle karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 45.000 lira temyiz ilan harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 11.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.