 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/5452
K: 1992/3310
T: 06.03.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 1.6.1990 tarih ve 1005-D. İş sayılı hükmün temyizen tetkiki alacaklı Yapı Kredi A.Ş. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Yapı Kredi Bankası A.Ş. kredi ilişkisi nedeniyle oluştuğunu iddia ettiği 6.027.502.853.- TL. alacak iddiasıyla esas borçlu ile müteselsil kefiller hakkında ihtiyati haciz kararı verilmesini talep etmiş olup müteselsil kefil Ercan Holding A.Ş. ve 4.5.4990 tarih 990/1005 D.İ. sayılı ihtiyati haciz kararına itirazı üzerine mürafaalı olarak yapılan incelemesi sonucunda, ihtiyati haciz kararı verildikten sonra ihtiyati haciz kararına karşı yapılan itirazın İ.İ.K.nun 265. maddesine göre İcra Tetkik Mercii Hakimliği'nin görevine girdiğinden bahisle Mahkemece görevsizlik kararı verilmiş karar banka tarafından temyiz edilmiş, Mahkemece 1.6.1990 tarihli kararla söz konusu görevsizlik kararının temyizi kabil olmadığından bahisle HUMK.nun 432/4. maddesine göre temyiz istemi reddedilmiş, banka bu kararı da temyiz etmiştir.
İhtiyati hacze yapılan itirazın görev yönünden reddine ilişkin kararların nisbi karar olmasına ve bu tür kararlar için yasada temyiz edilemez biçimde bir hüküm öngörülmemiş bulunmasına göre, görevsizlik kararının temyizi kabildir. Bu nedenle, Yerel Mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin 1.6.1990 gün ve 1990/1005-D. İş. sayılı kararının bozularak kaldırılmasına ve temyiz nedenlerinin incelenmesine karar verilmiştir.
İ.İ.K.nun 265. maddesine göre, ihtiyati haczin kabul veya reddine ilişkin kararlar temyiz edilemez. Ancak, borçlu kendisi dinlenmeden verilen ihtiyati haczin dayandığı nedenlere, mahkemenin yetkisine ve teminata karşı yedi gün içinde mahkemeye başvurarak itiraz edebilir. Mahkeme, gösterilen nedenlere hasren inceleme yaparak ihtiyati haczi kabul veya reddeder, yapılan itirazın mahkemede incelenmesi gerekir. Yerel Mahkemece, bu hususların gözden uzak tutulması doğru görülmediğinden, verilen görevsizlik kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Yerel Mahkeme görevsizlik kararının BOZULMASINA, bozma gerekçesine göre, diğer hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 6.3.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.