 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/5036
K: 1990/2989
T: 03.04.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Fatih 2. Sulh Hukuk Mahkemesince verilen 23.3.1989 tarih ve 1061-241 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin tahsil için davalı bankaya verdiği 30.6.1988 vedeli 500.000 TL.lık bonoyu davalının zayi ettiğini belirterek, bononun aynen istirdadına, olmadığı takdirde 500.000 TL.nın faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili süresinde yetki itirazında bulunmuş, ayrıca bononun postada kaybolduğunu, senet tevdi bordrosunda müvekkilinin zayi halinde sorumlu olmadığının kararlaştırılmış olduğunu, davacının öncelikle zayi nedeniyle iptal davası açıp bedelini asıl borçludan istemesi ve alacağını geç tahsil etmesinden doğan asıl borçlu dışındaki zarar ve ziyanı varsa müvekkilinden talep etmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, senet tevdi bordrosuna ve tüm dosya içeriğine dayanılıp yetki itirazının reddiyle, davalıyı sorumluluktan kurtaran hükmün BK. 99/1 maddesine göre batıl olduğu ve davalının senedin kaybından sorumlu bulunduğu, davacının zararını karşılaması gerektiği sonucuna varılıp, 500.000 TL.nın 30.6.1988 vade tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacının tahsil edilmek üzere davalı bankaya tevdi ettiği bononun zayi olması sebebiyle davacının, öncelikle TTK. 566 ve müteakip, 669 ve müteakip maddeleri gereğince hasımsız olmak üzere zayi sebebiyle iptal davası açması ve alacağı zayi kararıyla önce keşideciye müracaat etmesi, alacağını ondan istihsal edemediği takdirde, zarara uğramış olacağından bankaya karşı bir tazminat davası açması gerekirken, doğrudan doğruya bankaya karşı dava bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün mümeyyiz davalı yararına BOZULMASINA, 3.4.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.