 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/4534
K: 1991/1356
T: 28.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Anamur Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 25.12.1989 tarih ve 186-592 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili davalı ile dava dışı Muzaffer'in davacı emrine düzenledikleri (2.800.000,-TL) lık bir banoyla borçlu olduklarını, keşidecilerden Muzaffer'in payına düşen borcu ödediğini, bakiye (1.400.000,-TL) alacağın tahsili için girişilen kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla icra takibinin davalının imza inkarı nedeniyle durduğunu itirazın kaldırılması için icra Hakimliği'ne baş vurulmuş ise de takip edilemeyen davanın açılmamış sayıldığını ileri sürerek birikmiş faiziyle birlikte (2.330.000,-TL) ya baliğ olan alacağın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında İcra Hakimliği'ne açtığı dava açılmamış sayılan davacının mahkemede tahsil davası açamayacağını, davanın zamanaşımına uğradığını, kaldı ki bonoda davalıya izafe olunan imzanın sahte olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davacının lehdarı ve davalının keşidecisi oldukları bononun vade tarihi ile davanın açılması arasında (3) yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığı, bonodaki münker imzanın davalıya aidiyetinin uzman bilirkişi raporuyla saptandığı, davalının bononun bedelsizliğine dair savunmasının tanıkla ispatına cevaz bulunmadığı gerekçesiyle (1.400.000,-TL) alacağın dava tarihine kadar birikmiş (930.000,-TL) faizi ve dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekillinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 70.000 lra temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile temyiz edenden alınmasına, 28.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.