 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/3073
K: 1991/4643
T: 17.09.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 22.2.1989 tarih ve 1155-69 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar vekili, davalı kooperatifin ortakları olduklarını, 15.11.1987 günü yapılan olağanüstü genel kurul toplantısında 1.000.000 TL. ek ödeme yapılması yolunda alınan kararın 3/4 oranındaki çoğunluk oyuyla alınmamış olduğundan yasa ve ana sözleşmeye aykırı olduğunu öne sürerek genel kurul kararının iptalini istemiştir.
Davalı vekili cevabında, sözü edilen genel kurul toplantısında 3/4 nisaba gerek olmadığı yolunda karar alındığının esasen böyle bir nisaba gerek bulunmadığını, ek ödemenin 18 red oyuna karşılık 31 oyla alındığını, inşaatların ikmali için icap ettiğini davacıların iyiniyetli olmadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece genel kurul tutanağı, bilirkişi raporu ve tüm dosya içeriğine dayanılarak 1163 S.K.nun 52 maddesine göre ek ödeme yükümlülüğü getiren kararın üye sayısının 3/4 ü tarafından alınması gerektiği, oysa 60 üyeden 31 nin kabul oyu kullanması nedeniyle nisabın gerçekleşmediği gerekçeleri ile dava kabul edilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Davada iptali istenen 15.11.1987 tarihli genel kurul toplantısında alınan kararla, ortakların inşaatı yapan müteahhide ek ödeme yapmaları kararlaştırılmış olup, Mahkemece, 1163 S. Kanununun 52 maddesine göre ortaklara ek ödeme yükümlülüğü getiren genel kurul kararlarının tüm ortakların 3/4 çoğunluğu ile alınması gerektiği, oysa söz konusu genel kurul kararının 60 ortaktan 31 nin kabul oyuyla alınmış olması nedeniyle 3/4 çoğunluk oyunun gerçekleşmediğinden bahisle genel kurul kararının iptaline karar verilmiş ise de, söz konusu genel kurul kararı bilanço açıklarından dolayı ortağın kooperatife ve kooperatif alacaklarına karşı belirli bir miktarda sınırlı olarak veya sınırsız bir şekilde sorumluluk yüklememiş olduğundan normal ekseriyetle alınması mümkün bulunduğundan ve 60 ortaktan 49 nun iştiraki ile toplanılıp, 31 kabul oyu ile 1163 S. Kanununun 51/1 maddesi hükmüne uygun toplantı ve karar nisabı oluştuğundan söz konusu genel kurul kararı geçerli bulunmaktadır.
Mahkemece yukarıda açıklanan nedenlerle davanın reddine karar vermek gerekirken, yazılı olduğu şekilde kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmediğinden, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün mümeyyiz davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 17.9.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.