 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/1477
K: 1991/2743
T: 30.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Bolu Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; bir araç satımı nedeniyle müvekkilinin, davalı Yücel'e verdiği toplam 1.100.000 liralık bonoların, satışın gerçekleşmemesi nedeniyle karşılıksız kaldığını, ancak davalı Namık'ın bu bonolara dayanarak icra takibine giriştiğini ileri sürerek müvekkilinin borçlu olmadığının tesbitini talep ve dava etmiştir.
Davalı Namık, bonoların kendisine ciro edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Yücel, iddianın doğru olduğunu, bonoları davalı Namık'a ciro ettiğini belirtmiştir.
Mahkemece, satışın gerçekleşmemesi nedeniyle bonoların karşılıksız kaldıkları, davalı Namık'ın durumu bilerek bonoları aldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı Namık K. temyiz etmiştir.
Mahkemece, dava konusu bonoların karşılıksız olduğunu bilerek aldığı gerekçesiyle bonoların hamili davalı Namık T. yönünden de davanın kabulüne karar verilmiş ise de bu kabul şekline hangi delillere dayanılarak varıldığı kararda açıklanmış değildir. TTK.nun 599. maddesi uyarınca keşidecinin lehdar ile aralarındaki münasebete dayanan def'ileri hamile karşı ileri sürebilmesi için hamilin bonoyu iktisabederken bile bile borçlunun zararına hareket ettiğinin kanıtlanması gerekir. Davamızda davacı, bu yolda bir delil göstermediği gibi dinlenilen davacı tanıkları da bu konuda bir beyanda bulunmamışlardır.
Bu durumda, iyiniyetli hamil olduğunu savunan davalı Namık'ın, dava konusu bonoların karşılıksız olduğunu bile bile iktisabettiği ve davacı keşidecinin zararına hareket ettiği kanıtlanamadığından adı geçen davalı hakkındaki davanın reddine karar vermek gerekirken bu davalı hakkında da kabul kararı verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün, davalı Namık T. yararına BOZULMASINA, 30.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.