 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/1471
K: 1990/2957
T: 02.04.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 14.12.1988 tarih ve 34-892 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin ihtiyacı olan nişastanın davalıdan Adayar Tic. Ltd. Şirketinden alınmak üzere sözleşme imzalandığını, davalının akde muhalefet ederek edimini yerine getirmemesi nedeniyle davalı nama ve hesabına yeniden mal alınması sonucu müvekkilinin (11.491.875) TL. zarara uğradığını, dava tarihine kadar işlemiş faizi ile birlikte müvekkili alacağı olan (13.022.372) TL.nın ödenmediğini iddia ederek (13.022.372) TL.nın banka iskonto faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Adayar Tic. Ltd. Şti. vekili, taraflar arasında akdi ilişkinin tamamlanmadığını, piyasa koşullarındaki ani değişiklik nedeniyle ifa olanaksızlığı bulunduğunu, TTK. 1461. maddesine göre faiz istenemeyeceğini, davanın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Bu dava ile birlikte davalı olarak Denge Hububat ve Gıda Maddeleri Tic. Ltd. Şirketi hakkında açılan davada mahkemece bu davalının iflası nedeniyle İİK. 194. maddesi uyarınca davanın ikinci alacaklılar toplantısından on gün sonraya kadar durdurulmasına dair verilen karar Dairemizin 1987/595-2602 sayılı ve 29.4.1987 tarihli ilamıyla iflas etmeyen diğer davalı Adayar Tic. Ltd. Şirketi hakkındaki duruşmaya devam edilmek gerektiği gerekçesiyle karar davacı yararına bozulmuştur. Davalı Adayar Tic. Ltd. Şirketinin karar düzeltme istemi Dairemizin 1987/6014-5367 sayılı ve 16.10.1987 günlü ilamıyla reddedilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulduktan sonra davalı Adayar Tic. Ltd. Şirketinin de iflas etmesi nedeniyle dava bu davalının iflas İdaresine yöneltilerek yapılan yargılama sonucunda, davacının talep ettiği alacak miktarı, davalı iflas Masasına kaydedilmiş bulunduğundan ve davadan sonraki faiz istemine bu davada hükmedilemiyeceği nedeniyle konusu kalmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava iflastan önce açılmıştır. İİK.nun değişik 196. maddesi hükmü uyarınca iflas tarihine kadar faiz alacağının masaya kaydı lazım geldiği gibi, tasfiye sonunda bir bakiye kaldığı takdirde iflastan sonraki faiz alacağının da kısmen veya tamamen ödenmesi mümkün bulunduğundan ve bu hususlar masa tarafından nazara alınacağından mahkemece davacının faiz alacağın oranı tesbit edilerek tahsile karar verilmek gerekirken yazılı şekilde konusu kalmadığından bahisle karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle vekilinin temyiz itirazının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 2.4.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.