 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/1467
K: 1991/2745
T: 30.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 2. Ticaret Mahkemesince verilen hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; müvekkili şirketten muhtelif zamanlarda mal alan davalının bakiye borcunu ödemediğini, faiziyle birlikte (1.719.975) liranın tahsili için giriştikleri icra takibine davalının itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptalini, icra inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davacı cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davalının bakiye borcunun (1.599.975) L olduğu gerekçesiyle itirazın bu miktar üzerinden iptaline, inkar tazminatının tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemekle davayı inkar etmiş sayılacağından davacının, davalıya mal teslim ettiğini ve bedelinin ödenmediğinin kanıtlaması gerelidir. Davacı iddiasını ispat zamanında faturalara, irsaliyelere ve tarafların ticari defterlerine dayanmıştır. Malların teslimine dair irsaliyelerde teslim alan kısmında imzalar var ise de bunların sıhhati araştırılmış değildir. Öncelikle davacının dayandığı bu irsaliyelerdeki imzalar davalıya gösterilerek isticvap edilmeli ve dolayısıyla imzaların kime ait oldukları araştırılmalıdır. Diğer yandan, davalıya ait ticari defterlerindeki kayıtlar birlikte değerlendirilmelidir. Yine, davacı icraya vaki itirazın iptali istemiyle dava açtığına göre, icra dosyası celbedilerek icra takibinde istenilen faiz oranı belirlenip faiz hususunda ne şekilde karar verileceği tesbit edilmelidir.
Belirtilen bu eksiklikler araştırılmadan yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, 30.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.