 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/1433
K: 1991/2685
T: 29.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Yenimahalle Asliye 2. Hukuk Mahkemesince verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; davalı kooperatifin üyesi olan müvekkilinin yönetim kurulunun 4.1.1987 tarihli kararıyla ihraç edildiğini, gerekçenin akçalı yükümlülükleri yerine getirmemek olduğunu, ihracı 6.4.1988 tarihinde tebliğ ettiklerini, müvekkiline iki haklı ihtarın tebliğ edilmediğini, ihracın usul ve yasaya aykırı olduğunu, ödenmesi gereken miktarın ihracın tebliğinden önce ödendiğini ileri sürerek Yönetim Kurulu ihraç kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; gerekli ödemeyi yapmayan davacıya uyarı yazıları gönderildiğini, ihracın usulüne uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, mübrez belgleer ve bilirkişi raporuna nazaran davacının yeni adresini davalıya bildirmediği, 4.1.1987 tarihli ihraç kararının 8.5.1985 tarihli gazetede ilanen davacıya tebliğ edildiğini, davacının (3) aylık sürede davasını açmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Uyuşmazlık, yönetim kurulu ihraç kararının iptaline ilişkindir.
İhraç kararının gazetede ilan edildiğine dair mahkeme kabulü yerinde değildi. Çünkü, dosyada örneği bulunan gazete ilanı ihraç kararının ilanı niteliğinde olmayıp akçalı yükümlülüğünün yerine getirilmesini isteyen ikinci ihta niteliğindedir.
Öte yandan, davacının 4.1.1987 tarihinde ihraç edildiği ve mahkeme kabulü bu doğrultuda olduğu halde bu tarihten iki yıl önceki bir tarihte ihraç kararının davacıya tebliğ edildiği yolundaki benimseme yerinde olmayıp, açık bir çelişkidir.
Bu durumda mahkemece işin esasına girilerek yapılacak araştırma sonucunda ihraç kararının yerinde olup olmadığının tartışılması ve hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken davanın süresinde açılmadığından bahisle reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması cihetine gidilmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA 29.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.