 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1990/1339
K: 1991/2684
T: 29.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Çorum Asliye 1. Hukuk Mahkemesi)'ce verilen 20.10.1989 tarih ve 25-683 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; davalı kooperatifin üyesi olan müvekkilinin akçalı yükümlülüklerini yerine getirmediği gerekçesiyle yönetim kurulunun 1.10.1986 tarihli kararıyla ihraç edildiğini, oysa müvekkilinin ödemelerini yaptığını, uyarı yazılarının müvekkiline tebliğ edilmediğini, ihracın yerinde ve yasal olmadığını ileri sürerek ihraç kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacıya uyarı yazılarının tebliğ edilmesine rağmen gerekli ödemenin yapılmadığını, ihracın yasal ve yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, mübrez belgelere nazaran Kooperatifler Kanununun 10. maddesi uyarınca ihraç kararının (10) gün içinde davalı kooperatif tarafından notere tevdi edilmeyip, davacıya noterden ihbarname gönderildiği, bunun yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle ihraç kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
İhraç kararının, ihraç edilen üyeye ihbarname şeklinde tebliğ edilmesi başlı başına Yönetim Kurulu kararının iptalini gerektiren bir husus değildir. Yönetim Kurulu ihraç kararının gerekçesinini ve davalıya tebliğ edildiği hususunun noter ihtarnamesi, ihbarnamesi veya taahhütlü bir mektupla da yapılması mümkündür. Bu nedenle gerekçeyi ihtiva eden noter ihbarnamesi geçerlidir.
Mahkemece ihraç kararının tebliğinin geçerli olduğunun kabulüyle akçalı yükümlülüklerin yerine getirilmesi isteğini içeren birinci ve ikinci ihtarların usulüne uygun olup olmadığının araştırılarak hasıl olacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.