 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/972
K: 1989/3481
T: 06.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Adana Asliye 2. Hukuk Mahkemesince verilen 19.10.1988 tarih ve 151-922 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; müvekkilinin, davalı borçlular aleyhine ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile yaptığı (30.000.000) liralık icra takibine karşı davalıların itiraz ettiklerini ileri sürerek itirazların iptali ile % 15 inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevabında, itirazların kaldırılması için Tetkik Merciine başvurulduğundan derdestlik itirazında bulunmuş, tazmiat istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece alınan bilirkişi raporuna dayanılarak davacının alacağının, icrada talep edilen ipotek bedelinden fazla olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla yaptığı ilamsız takibin davalıların itirazı nedeniye durması üzerine önce icra Tetkik mercii'ne başvurmuş, daha sonra itirazın kaldırılması prosedürünü bırakarak itirazın iptali davası açmıştır. İ.İ.K.nun 150/a maddesinin yollamasıyla ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla yapılan takiplere de uygulanması gereken İ.İ.K.nun 67. maddesi hükmüne göre, daha önce İcra Tetkim Merciinden itirazın kaldırılmasını talep eden alacaklı daha sonra açtığı itirazın iptali davasındra haklı çıksa dahi lehine inkar tazminatı hükmedilemez. Bu durumda davalıların icra inkar tazminatına mahkum edilmesi Yasa'ya aykırı olup hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, hükmün (2) nolu bentte açıklanan nedenle temyiz eden davalılar yararına 6.6.1989 tarihinde BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.