DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Erzincan 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 22.6.1989 tarih ve 478-239 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı vekili, davalı şirketin müvekkili, banka aracılığıyla T.C. Merkez Bankası kaynaklı orta vadeli işletme kredi ve ihracaat kredisi kullandığını, orta vadeli işletme kredisi için 31.12.1982 devresine ait "Faiz Farkı İade Fonu'nun T.C. Merkez Bankasınca iade den ödenmesi sırasında reeskont alalının yanlışlıkla fazla hesap edilmesi sonucu toplam (1.771.952)Tl'nın 17.11.1986 tarihinde, davalının taahhüt ettiği ihracatın % 28,5 nun gerçekleşmemesine rağmen tamamının gerçekleşmiş gibi işlem yapılmasından dolayı toplam (581.210)TL'lık damga vergisi tutarının 9.3.1987 tarihinde Merkez Bankasınca müvekkili bankadan tahsil edildiğini, böylece (2.353.162)TL'nın davalı adına zuhulen müvekkilince ödenmiş olduğunun teftiş esnasında meydana çıktığını, davalının bu miktar ihtara rağmen ödemekten kaçındığını ileri sürerek (2.353.162)TL'nın ödeme tarihlerinden itibaren davalıdan yasal faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, müvekkili şirketin taahhüt ettiği miktarın tamamını ihraç ettiğini, davacının yaptığı fazla bir ödeme var ise kendi kusurundan ileri geldiğinden sonucuna katlanması gerektiğini, esasen müvekkilinin parayı 1975 yılında tahsil etmesiyle B.K. nun 66. maddesinde bir ve (10) yıllık zamanaşımı süresinin davanın 1987 yılında açılması ve davacının 1982 yılında ittila kaspetmesiyle dolduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece; iddia, savunma mübrez belgeler ve bilirkişiler raporuna nazaran davacının iddiasını kanıtlarken davalının savunmasını kanıtlayacak hiçbir delil ibraz etmediği gerekçesiyle (1.771.952)TL'nın 11.2.1987, (581.210)TL'nın 12.3.1987 davalı temerrüt tarihlerinden itibaren yasal faizleriyle birlikte tahsiline karar verilmiştir.

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve taraflar arasında kredi ilişkisinin devam ettiği ve bu durumda zamanaşımının devam etmiyeceğinin anlaşılmış bulunmasına göre hükmün onanması gerekmiştir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 51.544 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972