 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/9519
K: 1991/1243
T: 25.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 2. Ticaret Mahkemesince verilen 25.10.1989 tarih ve 735-1453 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtalar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, davalının müteselsil kefil bulunduğu borç için yapılan icra takibine haksız yere itiraz ettiğini ileri sürerek (1.821.607) TL'lık bakiye borç için yapılan itirazın iptaline, % 40 inkar tazminatını davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, müvekkilinin asıl borçlu tarafından borcun ödendiğini düşünerek itiraz etitiğini icra inkar tazminatıyla da sorumlu olmayacağını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davalının toplam (25.000.000) TL'lık taahhütnamelerle mütesesil kefil bulunduğu, asıl borçlunun takiptekinden daha fazla olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalının itirazının iptali ile % 40 inkar tazminatı (723.000) TL'nın davacı adına davalıdan tahsiline karar vermiştir.
Hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarını reddiyel usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 60.488 lira temiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25.2.1991 tarihinde oybiriliğiyle karar verildi.