 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/9229
K: 1991/1016
T: 18.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Zonguldak Asliye 1. Hukuk Mahkemesince verilen 28.6.1989 tarih ve 505-410 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı bankanın Bartın Şubesi kanalıyla müddetlidir kaydıyla gönderdiği cereyan bedeli ile ilgili havalelerin davalı bankanın Zonguldak şubesi tarafından aynı gün Zonguldak Etibank Şubesindeki 3090 nolu hesaba gönderilmeyip kendi nezdindeki Etibank hesabına yatırılması nedeniyle TEK.nun faturalara gecikme cezasının TEK'aödendiğini ileri sürerek davalının kusuru yüzünden ödenmek zorunda kalınan gecikme cezası tutarı (1.472.546) liranın ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın 1 yıllık zamanaşımı süresinden açılmadığını ileri sürerek zamanaşımı def'inde bulunmuş, ayrıca da dekontların aynı gün Etibank Şubesine gönderildiğini, müvekkili bankanın bir kusuru bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davalı bankanın Zonguldak Şubesinin kendisine Bartın Şubesi kanalıyla müddelidir kaydıyla gönderilen havalelerin süresinde istenen hesaplara yatırmaması nedeniyle davacının TEK gecikme cezası ödemek zorunda kaldığı ve bu hususun hizmet kusuru teşkil ettiği sonucuna varılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı banka vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı banka vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı banka vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 30.826 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.