 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/9190
K: 1990/719
T: 08.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3.Ticaret Mahkemesi'nce verilen 28.12.1988 tarih ve 464-973 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış almakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkiline kredi sözleşmesi ile borçlu Yüceler A.Ş.'nin 28.11.1986 tarihi itibariyle iflasına karar verildiğini, müvekkilinin iflas tarihi itibariyle bu şirketten (661.235.360) TL. alacaklı olduğunu, bu alacağın (350.000.000) TL.nın ipotekli olup rüçhanlı alacak olarak masaya kaydı gerekirken iflas idaresince 1.sıraya kaydının yapıldığını, alacaktan geriye kalan (311.235.360) TL.nın da 6. sıraya kaydı gerekirken iflas idaresince (76.059.753) TL.nın 6. sıraya kaydedilerek (235.175.652) TL.nın reddedildiğini belirterek, müvekkili bankanın müflisten (661.235.360) TL.nın alacaklı bulunduğunun tesbitine, bu alacağın (350.000.000) TL.nın rüçhanlı alacak olarak masaya kaydına, (311.235.360) TL.nın 6. sıraya kayıt kabulüne, yine işleyecek faiz, fon ve gider vergisinin 6. sıraya kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı müflis şirket idare memurları davaya cevap vermemişler davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, bilirkişi raporuna ve toplanan delillere nazaran (235.175.652) TL.nın masaya kayıt ve kabulüne, sıraya vaki itirazın görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazıları, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve (235.175.652) TL.nın iflas idaresince reddedilen miktar olduğunun anlaşılmasına göre aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. İİK.nun 235/son maddesi uyarınca sadece sıraya itiraz edilmesi halinde tetkik mercii görevlidir. Davacı tarafından açılan bu dava ise alacağın esasına ve sırasına yöneliktir.
Mahkemece, kabul edilen miktar dışındaki davacı istemleriyle ilgili olarak da inceleme yapılıp karar verilmesi gerekirken görev yönünden red kararı verilmesi davacı yararına bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 8.2.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.