 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/9141
K: 1991/1044
T: 18.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davanın dolayı İstanbul Asliye 5. Hukuk Mahkemesince verilen 26.1.1989 tarih ve 26-391 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili; müvekkilinin hamiline olan 27.9.1987 keşide tarihli (7.661.000) lira bedelli çeki davalıdan ciro yoluyla aldığını, çekin 7.10.1987 tarihinde ilgili bankaya ibrazına rağmen arkasına bu tarihin yazdırılmadığını, girişilen takiplere davalının imza ve ibraz süresi yönünden itiraz ettiğini ilgili ceza dosyasında ibrazın süresinde olduğunun kabulüyle davalının 3167 sayılı kanuna muhalefetten cezalandırıldığını, Tetkik Merciinde ibrazın süresinde olmadığının kabul edilmesiyle ilamsız takip yapıldığını, davalının borcu itirazıyla takibin durduğunu ileri sürerek davalının itirazının iptaliyle % 40 icra inkar tazminatına mahkumiyetini dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, mübrez belgeler ilgili icra dosyalarına nazaran çekin yasal (10) günlük sürede ibraz edildiğinin arkasına yazdırılmamış olması nedeniyle kabul edilemiyeceğini, davacının temel ilişkiyi izalı ve kanıtlaması gerekirken bunu kanıtlayamadığı, davalıya yemin teklifinden de kaçındığı gerekçeleriyle kanıtlanamıyan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazların yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4200 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.