 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/9122
K: 1991/976
T: 18.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Bursa Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 13.9.1989 tarih ve 198-490 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilinin davalılardan (390.000) lira karşılığında bir teyp alıp (50.000) lira peşin ödeyip, kalanı için 4 adet (70.000) ve 1 adet (60.000) liralık bonolar verdiğini yapılan takipte (10.12.1988) günkü bononun (700.00) liralık olarak karşılarına çıktığını, oysa bononun (70.000) liralık olması gerektiğini belirterek anılan bono nedeniyle müvekkilinin (630.000) lira borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkili İsa'nın davacıya (580.000) lira borç para verdiğini, ayrıca (390.000) liralık teyp sattığını, borcunu ödemeyince icra takibine girişildiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ilgli dosya ve belgelere göre senet metninde malen kaydı bulunmasına rağmen davalı taraf ödünç para verdiğini savunmuş olmasına göre ispat yükü davalı tarafa geçmiş ve davacı da savunmasını ispatlayacı bir delil gösterememesine göre davanın kabulü ile (700.000) liralık bono nedeniyle davacının (630.000) lira borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 14.150 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.