 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/8978
K: 1991/1166
T: 21.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Zonguldak 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 25.12.1987 tarih ve 211-376 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili müvekkilinin ihtiyacı olan (4000) adet makina parçasının temini için taraflar arasında alım-satım akdi bağıtlandığı halde davalının edimlerini yerine getirmediğini, şartname hükümleri uyarınca aynı parçaların davacı nam-ı hesabına başka firmalardan temin edildiğini, bu yüzden davacı aleyhine fiyat farkı ve masrafdan dolayı (5.623.065.-1) zarara uğranıldığını, dava tarihine kadar banka iskonto oranlarına göre (1.960.921.-TL) faiz tahakkuk ettiğini ileri sürerek toplam (7.583.986) lira alacağın tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında davanın haksız ve dayanaksız olduğunu savunmuştur.
Mahkemece (5.623.065.-) ihale bedeli farkı ve masraf ile bu tutarın 3095 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği 19.12.1984 tarihine kadar iskonto ve sonrası için reeskont arsalarına göre hesaplanan (1.701.292.92,-TL) olmak üzere toplam (7.324.357.92)TL.nın tahsiline, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA aşağıda yazılı bakiye 5200 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
