DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesince verilen 12.5.1989 tarih ve 791-400 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Davacı vekili, müvekkillerinin davalının malik ve donatanı bulunduğu DÖNDÜREN römürkörünün kaptan ve mürettebatı olduklarını romörkörün yangın söndürme romorkaj hizmetine tahsis edilmiş olmakla Çanakkale limanıda görevli bulunduğu sırada makine arızası nedeniyle sahile yaslayan ve kendi olanakları ile kurtulamayan Kuzey Kore bayraklı MORON- BANÇ gemisini iki gemi kaptanının yaptığı mukavele gereğince kurtardığını, bu nedenle davalı kurumun yabancı bayraklı gemi donatanından 80.000.000 TL tahsis edilmiş olduğunun anlaşıldığını TTK.nun 1230'uncu maddesi gereğince kurtarma- yardım masrafları çıktantan sonra kalan miktarın 2/3 nün donatana 1/3 ünün ise yapılacak pay cetveline istinaden gemi adamlarına ödenmesi gerektiğini, oysa davalı kurumun romorkörün bu amaca tahsis edildiğini, ileri sürerek bu husustaki talebi red ettiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla kaptan için 2.000.000 TL. diğer davacıların her biri için ise 500.000 er lira olmak üzere toplam 5.500.000 TL'nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, romorkörün dava konusu yardım hizmetine İstanbul Liman İşletmeleri Müdürlüğü tarafından değil, Gemi Kurtarma İşletmesi Müdürlüğünce İstanbul Liman İşletmesinden kiralanarak bizzat gönderildiğini, esasen geminin Ulaştırma Bakanlığından Çanakkale Boğazının emniyeti ve gerektiğinde boğazda gerekli hizmetlerin yürütülmesi ve de gerektiğinde kurtarma yardım hizmetini yürütmek üzere kiralandığını, davacılarında münhasıran bu görevi tedvir etmek üzere maaş almaları nedeniyle TTK.nun 1230/son maddesi gereğince kurtarma yardım ücretinden pay talep edemeyeceklerini, bir an için ücrete hak kazanacakları kabul edilse dahi donatanın hizmet sebebiyle uğradığı zararların ve masrafların düşülmesi gerektiğini ileri sürerek davanın reddini istemiş, 8.7.1989 tarihli celsede ise, geminin münhasıran bir kurtarma gemisi olmadığını ancak kurtarma görevini yerine getirdiğini, belirtilen sahada kurtarma yardım hizmetini yerine getirmenin müvekkili kurumun tekelinde bulunduğunu ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delilere ve birbirini teyid eden bilirkişi raporlarına göre, Söndüren - 4 romorkörünün Moronbanç gemisini ik kaptan arasında imzalanan anlaşma sonucu kurtaddığı ve davalı işletmenin bu hizmet karşılığında 88.863.200 TL aldığı, kaptana pay cetveli düzenlendiği, romorkörün esas görevinin muhtemel yangınlara müdahalede ve gerektiğinde iskeleye yanaşacak gemilere klavuzluk yapmak olduğu, olaydan önce kiralama yapıldığı hususunun kanıtlanmadığı ve davada TTK.nun 1230/son maddesinin uygulanamaycağı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verimiştir.

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillere gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün(ONANMASINA) 11.02.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972