 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1989/8837
K: 1991/562
T: 05.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Nusaybin Asliye Hukuk Mahkemesince verilen hükmün temyizen tetkiki taraflar vekilleri tarafından istenmiş olmakla gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında abonman sözleşmesi olup kullandığı elektrik nedeniyle 3.453.403 TL. borcunu ödemediğini, ulaştığını ve tahsili için Diyarbakır 2. İcra Müdürlüğünde 28.1.1987 tarihinde icra takibi yapıldığını, davalının borca itirazında bulunduğunu, sözleşmede Ankara Mahkemeleri ve icra Dairelerinin yetkisi kararlaştırılmış ise de, bu yetki anlaşmasının genel yetki kurallarını ortadan kaldırmayacağını, elektriğin davalının Nusaybin'deki şantiyesinde kullandırıldığına göre aktin o yerde icra edilmiş olduğundan Nusaybin mahkemesinin yetkili bulunduğunu belirterek, itrazın iptali ile 9.305.16 TL. alacağın şartname hükümlerine göre gecikme cezası ve ihbar tazminatıyla birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında iş bölümü, yetki ve aktif husumet itirazlarında bulunmuş, İ.İ.K.nun 50., 62. ve 66. maddelerine göre yetki itirazının mercii hakmiliğince halledilmeden itirazın iptali davasını açılamayacağını, davacının faturalarının tebliğ ve tebellüğ tarihini kanıtlamadan gecikme cezası isteminin dayanaksız kalacağını, yapılan asıl borç ödemelerine karşı davacının ihtirazi kayıt koymadığı hallerde fer'i alacak olan gecikme cezasını artık talep edemeyeceğini, K.D.V. ve gider vergisine gecikme cezası uygulanamayacağını, T.R.T. payı bunun K.D.V. sini ve gecikme cezasının istenemeyeceğini, müvekkilinden T.R.T. payı ve K.D.V.si olarak alınan 268.537 TL'nin davacı alacaklı çıkarsa takas ve mahsubu tenzili icap ettiğini, inkar tazminatı da istenemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalını ikametgahını Ankara olmasına, abonman sözleşmesinde yetkili mahkemenin Ankara mahkemesi olarak kararlaştırılmasına davanın para alacağından doğup gerek B.K. ve gerek taraflar arasındaki mevzuata göre ödeme yerinin Nusaybin olmadığı, tüm bu nedenlerle yetki itirazının yerinde olduğu sonucuna varılıp mahkemenin yetkisizliğine, davacının yetkili Ankara Asliye Ticaret Mahkemesinde dava açmakta muhtariyetine karar verilmiştir.
Kararı her iki taraf vekili de temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki ilişki, yapılan abonman sözleşmesi gereğince davalının Nusaybin'deki şantiyesinde cereyan kullanılması şeklindedir. Sözleşmenin T.E.K.na ait edimi davacıya Nusaybin'de cereyan kullandırmaktadır. Bu durumda sözleşmenin icra mahalli Nusaybin olarak kabul edilmek gerekir. HUMK.nun 10. maddesi hükmü gereğince akdin icra mahallinde dahi dava açılabileceğine yetki itirazının reddiyle işin esasının incelenerek sonucuna göre bir karar vermek gerekirken, yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 5.2.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.